Με μεγάλη κερδισμένη την παράταξη της "Αυτόνομης Παρέμβασης", που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ, η οποία αύξησε ποσοστά και έδρες και αναδείχθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία της, ως δεύτερη δύναμη ολοκληρώθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (ΕΚΠ).
Κερδισμένη, πάντως, θα πρέπει να θεωρείται και η προσκείμενη στο ΠΑΜΕ παράταξη της ΔΕΣΚ, που αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά πρώτη δύναμη κερδίζοντας μια έδρα από όσες είχε στο προηγούμενο ΔΣ.
Από τα σημεία με ξεχωριστό ενδιαφέρον ήταν ότι για πρώτη φορά δεν συμμετείχε στις εκλογές του ΕΚΠ παράταξη με την ονομασία ΠΑΣΚΕ, η οποία συμμετείχε σε ένα σχήμα με την ονομασία Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση (ΕΠΑΚ), που έχασε μεγάλο μέρος των δυνάμεών της και μια έδρα από τις 5 που κατείχε η προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστική παράταξη.
Τέλος, σημαντικές απώλειες είχε και η προσκείμενη στη ΔΑΚΕ (ΝΔ) ΕΔΑΣ, η οποία έχασε δύο έδρες και περιορίστηκε στις 2.
Πάντως, για την συγκρότηση του προεδρείου δεν αναμένονται εκπλήξεις αφού τουλάχιστον οι δύο πρώτες παρατάξεις εκφράζονται υπέρ της συγκρότησης- όπως ήταν και στην προηγούμενη διοίκηση- αντιπροσωπευτικού προεδρείου, με τον πρόεδρο να προέρχεται και πάλι από την ΔΕΣΚ αλλά αυτή την φορά ο γενικός γραμματέας να προέρχεται από την Αυτόνομη Παρέμβαση.
Αναλυτικά, τα αποτελέσματα για το 19μελες ΔΣ και τους αντιπροσώπους για το συνέδριο της ΓΣΕΕ έχουν ως εξής:
ΔΕΣΚ (πρόσκειται στο ΠΑΜΕ) 8 έδρες (είχε 7 έδρες) για το ΔΣ και 8 αντιπρόσωποι για τη ΓΣΕΕ
Αυτόνομη Παρέμβαση (πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ) 5 έδρες (είχε 3) για το ΔΣ και 5 αντιπρόσωποι για τη ΓΣΕΕ.
ΕΠΑΚ (πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ) 4 έδρες (είχε 5 έδρες) και κανένας αντιπρόσωπος για τη ΓΣΕΕ
ΕΔΑΣ (πρόσκειται στη ΔΑΚΕ) 4 έδρες (είχε 3 έδρες) και κανένας αντιπρόσωπος για τη ΓΣΕΕ.
Σε επίπεδο ψήφων οι παρατάξεις έλαβαν για το ΔΣ:
ΔΕΣΚ 94 (είχε λάβει 114 ψήφους)
Αυτόνομη Παρέμβαση: 58 (είχε λάβει 47)
ΕΠΑΚ: 45 (88)
ΕΔΑΣ: 18 (64)
Ανακοίνωση της Αυτόνομης Παρέμβασης
Η Αυτόνομη Παρέμβαση σε ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής:
Ολοκληρώθηκε στις 26/2/2013 το 33ο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Στο Συνέδριο η Αυτόνομη Παρέμβαση έθεσε τα προβλήματα των εργαζομένων της πόλης, τις συνέπειες που αντιμετωπίζουν αυτοί από την σφοδρή και βάρβαρη πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και της τρόικας σε βάρος των κατακτήσεών τους.
Ειδικότερα η Αυτόνομη Παρέμβαση ανέδειξε το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας που έχει πάρει δραματικές διαστάσεις στην πόλη του Πειραιά και έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο όρο της ανεργίας στην χώρα μας, όπως είναι στον χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, στους Ναυτεργάτες, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις κ.α.
Επισήμανε την ανάγκη το συνδικαλιστικό κίνημα να επαναπροσδιορίσει την τακτική και την στρατηγική του και να αγωνισθεί με συνέπεια και αποφασιστικότητα ενάντια στις μνημονιακές και κυβερνητικές πολιτικές, να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να οργανώσει νέους αγώνες με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής αλλά και της κυβέρνησης που την υλοποιεί.
Τέλος η Αυτόνομη Παρέμβαση στην τοποθέτησή της υπογράμμισε ότι και σε αυτό το Συνέδριο υπήρξαν σοβαρά κρούσματα νόθευσης και αλλοίωσης της θέλησης και της βούλησης των εργαζομένων με αποτέλεσμα να μην καταγραφούν οι πραγματικοί συσχετισμοί δυνάμεων. Δεν έλειψαν νοσηρά φαινόμενα όπως οι διπλοεγγραφές μελών, τα μαϊμουδένια μέλη που παραφουσκώνουν τις δυνάμεις, κυρίως της δύναμης του ΠΑΜΕ σε ορισμένα Σωματεία στα οποία δεν υπάρχουν αντιπολιτευτικές δυνάμεις, δεν προσκομίστηκαν τα απαιτούμενα από το καταστατικό δικαιολογητικά, υπήρξε επιλεκτική ταμειακή μεταχείρηση διάφορων Σωματείων κ.λπ.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση διατύπωσε την πρόταση για την ανάγκη ουσιαστικού εκδημοκρατισμού των συνδικάτων, την ανάγκη να θεσπιστούν διατάξεις που θα κατοχυρώνουν το ενιαίο και αδιάβλητο των εκλογικών διαδικασιών των Σωματείων, μακριά από πλαστούς συσχετισμούς που οδηγούν στην παραχάραξη της θέλησης των εργαζομένων.
Στην κατεύθυνση αυτή η Αυτόνομη Παρέμβαση πρότεινε την θέσπιση συνδικαλιστικού βιβλιαρίου, την μηχανοργάνωση των Συνδικάτων και την άμεση προσφυγή σε καταστατικό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του καταστατικού του ΕΚΠ έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες των συνδικάτων και των εργαζομένων.
Διαβάστε Περισσότερα »
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013
ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
<![endif]-->
Η εμπειρία του Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα – Καισαριανής
Την Παρασκευή 01-03-2013 και ώρα 7 - 9 το απόγευμα στο Στέκι Μελών και Φίλων του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής
(Συβρισσαρίου & Ούλωφ Πάλμε, Καισαριανή)
Ομιλητές:
1. Δημήτρης Πλουμπίδης: Αναπλ. Καθ. Ψυχιατρικής – Υπεύθυνος ΚΚΨΥ Βύρωνα – Καισαριανής
2. Αργυρώ Κυριαζή: Ψυχίατρος
3. Μανώλης Λουκαδάκης: Ψυχολόγος
Η εμπειρία του Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα – Καισαριανής Την Παρασκευή 01-03-2013 και ώρα 7 - 9 το απόγευμα στο Στέκι Μελών και Φίλων του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής
(Συβρισσαρίου & Ούλωφ Πάλμε, Καισαριανή)
Ομιλητές:
1. Δημήτρης Πλουμπίδης: Αναπλ. Καθ. Ψυχιατρικής – Υπεύθυνος ΚΚΨΥ Βύρωνα – Καισαριανής
2. Αργυρώ Κυριαζή: Ψυχίατρος
3. Μανώλης Λουκαδάκης: Ψυχολόγος
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
Πρόσκληση -εκδήλωση
"Οι πολιτικές εξελίξεις, και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο απο την κρίση", την Τρίτη 19/2 στις 19:30 το απόγευμα στο Δημαρχείο Καισαριανής, με ομιλητή το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Αλέκο Καλύβη.
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013
ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Με αφορμή τη συζήτηση για τη διεύρυνση της Ε.Ε. με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται στην επικαιρότητα, το ζήτημα της πολιτικής των διευρύνσεων της Ένωσης.
Υπό αυτό το πρίσμα, αποτελεί άμεση ανάγκη να αναλυθεί και να διευκρινισθεί το τι ακριβώς σημαίνει στις σημερινές συνθήκες η διεύρυνση και ποια πρέπει να είναι η θέση της Αριστεράς.
Η διαδικασία της διεύρυνσης είναι μια υπόθεση όχι απλά ή μόνον τεχνοκρατική, που αφορά τους θεσμούς της Ε.Ε., αλλά πρωτίστως αφορά τους λαούς κάθε χώρας.
Η Αριστερά στην Ευρώπη όπως εκφράζεται κατά κύριο λόγο μέσω του ΚΕΑ, αλλά και σε κάθε χώρα χωριστά, οφείλει και πρέπει να εντάξει και την πολιτική της διεύρυνσης όχι μόνο στον θεωρητικό πολιτικό της λόγο, αλλά και στο δικό της πολιτικό σχεδιασμό και να μην αφήσει να εξελίσσεται μόνο με πρωτοβουλίες των κυρίαρχων συντηρητικών, σοσιαλδημοκρατικών και νεοφιλελεύθερων δυνάμεων.
Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται η άμεση επικοινωνία με τους λαούς των υπό ένταξη χωρών μέσω των μαζικών τους συνδικαλιστικών οργανώσεων, των κινημάτων τους και φυσικά μέσω των Αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην κάθε χώρα ώστε να υπάρχει ένας κοινός σχεδιασμός και ένταξη των δυνάμεων αυτών στο σχέδιο της Αριστεράς.
Ι. ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΕ
Είναι σαφές ότι με την περιδίνηση στην οικονομική κρίση και την κυριαρχία των θιασωτών του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, οι οποίοι έχουν ως επικεφαλής και κύριο εκφραστή στο πολιτικό επίπεδο την κα Μέρκελ, επιχειρείται μια συνολικότερη συντηρητική και αντιδημοκρατική ανασυγκρότηση της Ε.Ε.
Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος που επιφυλάσσεται για μεγάλο εύρος κοινωνικών δυνάμεων, χωρών ή ακόμα και ευρύτατων περιφερειών στην Ευρώπη, είναι ρόλος ιδιότυπων ειδικών οικονομικών ζωνών με περιορισμένα δημοκρατικά, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα και όχι μόνο. Ακόμη και τα αστικά συντάγματα και καταστατικοί χάρτες μοιάζουν ανίκανα να ανακόψουν την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Η προοπτική αυτή επιχειρεί να εδραιώσει την ηγεμονία των συντηρητικών δυνάμεων της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη. Αυτό επιτυγχάνεται με το να οδηγείται η Ένωση σε μια σκληρή νεοφιλελευθεροποίηση, με το να απονεκρώνονται τα κοινωνικά κεκτημένα τα οποία είναι απόρροια αγώνων δεκαετιών, με το να αποδομείται στις πλέον αδύναμες χώρες η διάκριση των εξουσιών προς όφελος της εκτελεστικής εξουσίας η οποία λειτουργεί ως φερέφωνο της Γερμανικής νεοφιλελεύθερης συντήρησης, με το να εξαφανίζεται με όρους υποτέλειας η εθνική κυριαρχία και ταυτόχρονα να δημιουργείται η περίφημη Ευρωπαϊκή Ένωση των δύο ή των περισσότερων ταχυτήτων.
Οι χώρες που εντάχθηκαν στα τελευταία δέκα χρόνια, με εξαίρεση ίσως την Μάλτα και την Κύπρο, οι υπό ένταξη χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αλλά και υπό συνθήκες κάποιες απο τις χώρες του νότου που βρίσκονται σε οικονομική πολιορκία επιδιώκεται να ενταχθούν στην δεύτερη ταχύτητα της Ε.Ε.
Αυτή η στρατηγική έχει δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις όχι μόνο στους εργαζόμενους, που σχεδόν καθημερινά διαδηλώνουν στους δρόμους και στις πλατείες της Ευρώπης, αλλά ακόμα και σε συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας που μέχρι πρότινος ήταν καθηλωμένες.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εποχή μεγάλων συγκρούσεων και ως Αριστερά οφείλουμε να συγκροτήσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα βάλει φρένο στον νεοφιλελεύθερο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.
Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι στις υπό ένταξη χώρες, ακόμη και αυτήν την περίοδο της συντηρητικοποίησης, έστω και με μια μεγαλύτερη διστακτικότητα απ' ότι στο όχι μακρινό παρελθόν, όπως κατέδειξε χαρακτηριστικά το δημοψήφισμα της Κροατίας, οι λαοί νομίζουν ότι κάτι καλύτερο θα υπάρξει γι’ αυτές από την ένταξη τους στην Ε.Ε..
ΙΙ. Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ
Επικεντρώνοντας στις κινήσεις της Ένωσης το αμέσως προσεχές μέλλον, το ζήτημα της διεύρυνσης εντοπίζεται κυρίως στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και στην Τουρκία.
Σε αυτές τις γειτονικές μας χώρες υπάρχουν τεράστια προβλήματα και τραγικές ανισότητες. Τα προβλήματα που εντοπίζονται στο οικονομικό περιβάλλον αφορούν πρώτα και κύρια στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα παρατηρούνται μεγάλα ελλείμματα ως προς το είδος της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι πολίτες.
Ασφαλώς κάθε χώρα αποτελεί και ξεχωριστή περίπτωση, ωστόσο μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε μερικά από αυτά που αποτελούν κοινό τόπο με διαφορετικά βεβαίως κατά τόπο χαρακτηριστικά, προκειμένου να αποτυπώσουμε το τοπίο.
Προβλήματα σε σχέση με την προστασία και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων
Προβλήματα σε σχέση με τα δικαιώματα συνδικαλιστικής δραστηριότητας των εργαζομένων και το δικαίωμα τους για συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Προβλήματα με τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικά και ειδικότερα των μειονοτήτων, των γυναικών, των κρατουμένων, των LGBT.
Προβλήματα διαφθοράς που συνδυάζονται με την ασυλία των ανώτατων λειτουργών και της άρχουσας τάξης, την σύγχυση στην άσκηση των διακριτών εξουσιών, την κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης και τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Υψηλά ποσοστά πληθυσμού που είναι κάτω από το όριο της φτώχιας
Έλλειψη προστασίας των παιδιών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Προβλήματα προστασίας και σεβασμού του περιβάλλοντος.
Θα πρέπει να είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι απέναντι στους λαούς των χωρών αυτών: αφενός μεν οι κυρίαρχες τάξεις της χώρας τους και οι συντηρητικές πολιτικές κυβερνήσεις τους, αφετέρου δε οι ευρωπαϊκοί νεοφιλελεύθεροι θιασώτες, προεξάρχουσας της Γερμανίας, είναι ο πιο μεγάλος αντίπαλος τους στην πορεία τους για την ένταξη στην Ε.Ε.
i) Οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις τους γιατί έχοντας επίγνωση των τεράστιων καθυστερήσεων που υπάρχουν στην χώρα τους, επιδιώκουν είτε να προσδεθούν σε άρματα ισχυρών, κυρίως της Γερμανίας, με οιοδήποτε κόστος και κυρίως αποδομώντας και απεμπολώντας κάθε έννοια δικαιώματος, είτε να μεταθέσουν την συζήτηση σε ζητήματα εθνικού αλυτρωτισμού και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς των χωρών τους. Στην προσπάθειά τους αυτή βρίσκουν «ιδιότυπους συμμάχους» που εμφανίζονται ως «εχθροί», στα πιο εθνικιστικά στοιχειά και στα στοιχεία θρησκευτικού φανατισμού που υπάρχουν και στην Ελλάδα και που ευτυχώς δεν είναι κυρίαρχα. Αν και από την μεριά του Ελληνικού πολιτικού συστήματος κυριαρχούσε ο φανατικός εθνικισμός οι λαοί θα μπορούσε με ευκολία να οδηγηθούν σε απρόβλεπτες περιπέτειες.
ii) To νεοφιλελεύθερο ευρωπαϊκό κατεστημένο, γιατί με την καταστροφική πολιτική που επιβάλλει αποδομεί κάθε κοινωνικό κεκτημένο και τις συνέπειες της πολιτικής αυτής τις βιώνουμε και εμείς ως λαός με την ίδια ένταση που τις βιώνουν ήδη και οι υπό ένταξη χώρες. Θα πρέπει επομένως να καταστεί σαφές στους λαούς των γειτονικών χωρών ότι αντίπαλος τους είναι οι κυρίαρχες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της Ευρώπης που τους αντιμετωπίζουν ως αγορά και όχι ως κοινωνίες με δικαιώματα και με εθνική αξιοπρέπεια. Που κρατάνε καθηλωμένο τον κοινοτικό προϋπολογισμό με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα σύγκλισης ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες χώρες της Ε.Ε., πολύ περισσότερο δε, σε αυτές που επίκειται να εισέλθουν. Που βάζουν τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η αναφορά στα προβλήματα δεν γίνεται για να σηκώσουμε τείχη ανάμεσα στους λαούς μας, αλλά για να εντάξουμε και αυτούς τους λαούς στο πανευρωπαϊκό μέτωπο εναντίον του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού.
Ο πιο σημαντικός όμως λόγος είναι η ανάγκη για να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του κοινοτικού κεκτημένου προς μια νέα, προοδευτικότερη κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που θα κινείται στους άξονες των θεωρητικών εμπνευστών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος της αριστεράς που οραματίστηκαν την Ευρώπη των λαών, δηλαδή μια Ευρώπη με ίσα δικαιώματα για όλους.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θεωρεί ότι είναι επιβεβλημένο να δοθεί η δυνατότητα και ο λόγος στους λαούς και αυτοί κυρίαρχα να αποφασίσουν, αν θέλουν να ενταχθούν στην Ε.Ε.
Η όποια απόφαση τους θα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή.
Οι λαοί των δυτικών Βαλκανίων ειδικότερα πρέπει να γνωρίζουν ότι στις δυνάμεις τη Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα βρουν ένα ειλικρινή φίλο και ένα εν δυνάμει σύμμαχο στην προσπάθεια τους να επιλύσουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην χώρα τους, αλλά κυρίως για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη: Την ανάγκη για ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πορείας, την ανατροπή της συντηρητικής ανασυγκρότησης της Ευρώπης.
ΙΙΙ. ΕΠΑΝΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Δυστυχώς, δεδομένων των αποτελεσμάτων της καπιταλιστικής κρίσης, πολλές κατά βάση συντηρητικές δυνάμεις σηκώνουν την σημαία της εθνικής αναδίπλωσης. Κάποιες από αυτές, προχωράνε ακόμα παραπέρα, ευαγγελιζόμενοι την αυτονομία των πλουσιότερων περιοχών μέσα στην ίδια χώρα, έναντι των φτωχότερων.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον διαχωρισμό μέσα στην Ευρώπη σε πλούσιες χώρες ή πλούσιες περιφέρειες από την μια και σε φτωχές από την άλλη.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την νέα χάραξη των συνόρων μέσα στην Ευρώπη με πρόσχημα ότι πρέπει να χωριστούν οι πλούσιοι από τους φτωχούς ή οι εκλεκτοί από τους παρακατιανούς.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επανεθνικοποίηση των πολιτικών της Ε.Ε.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να μετατραπεί η Ευρώπη σε ένα πεδίο εθνικών και περιφερειακών ανταγωνισμών.
Δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε στις λογικές που ακόμα και πολλές αριστερές δυνάμεις προβάλλουν ενός νέου νομισματικού πολέμου στο όνομα μιας νέας κατ' επίφαση “ανταγωνιστικότητας”
Οφείλουμε να προβάλλουμε την ενότητα των λαών και των εργαζομένων και αγωνιστικά να επιβάλλουμε την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού ως προτεραιότητα για τους λαούς της Ευρώπης.
Ταυτόχρονα και κυρίως ως προς τις σχέσεις μας με τους γείτονές μας, οι όποιες πραγματικές ή υποτιθέμενες διμερείς διαφορές πρέπει να επιλύονται στο πλαίσιο του σεβασμού του διεθνούς δικαίου με την αιγίδα του ΟΗΕ και σε πνεύμα που να προωθεί την καλή γειτονία και την συνεργασία ανάμεσα στις χώρες και τους λαούς.
Η ύπαρξη τυχόντων διμερών διαφορών πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εκκρεμότητα μεταξύ της Ε.Ε. και της υπό ένταξη χώρας και να αναζητείται λύση στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ώστε να αποφεύγονται διαδικασίες αρνησικυρίας (βέτο)
ΙV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Βιώνουμε την μεγαλύτερη κρίση όχι μόνον του ίδιου του οικοδομήματος της ΕΕ αλλά και ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος. Οι νεοφιλέυθερες στρεβλώσεις και ο ηγεμονισμός της Γερμανίας οδηγούν στο μετασχηματισμό της Ένωσης σε ένα νεοφιλεύθερο αντιδημοκρατικό μόρφωμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το όραμα για μια άλλη Ευρώπη. Η ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης των λαών μέσα σε μια περιοχή κοινωνικής ειρήνης, ισονομίας και ευημερίας που θα εκτείνεται απο τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια πρέπει να παραμείνει στρατηγικός στόχος. Όλοι οι λαοί θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι υπό τους όρους και τις συνθήκες που δεν θα υποδεικνύουν οι αγορές ή οι νεοφιλελεύθεροι κοινοτικοί κανόνες αλλά ένα νέο κοινωνικό κοινοτικό κεκτημένο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων, όλης της κοινωνίας ανεξαρτήτως φυλής ή καταγωγής.
Περαιτέρω, η διαδικασία ένταξης θα πρέπει να εντάσσεται σε συγκροτημένο πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης με προοπτική να αποτραπούν τα σχέδια για δημιουργία Ε.Ε. με περισσότερες της μιας ταχύτητας. Αυτό συνεπάγεται την άμεση αύξηση των κοινωνικών πόρων για το σύνολο των προγραμμάτων σύγκλισης.
Βασικός άξονας της πολιτικής μας και της πολιτικής της ευρωπαϊκής αριστεράς θα πρέπει να είναι η δικαιοσύνη, η ισονομία και η δημοκρατία για όλους τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης, σε μια Ευρώπη της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, σε μια Ευρώπη εγγυητή της Ειρήνης για όλη την Ανθρωπότητα, σε μια μια Ευρώπη με προοπτική σοσιαλιστική.
Η Ευρωπαϊκή μας πολιτική: Νέα καθήκοντα αναγκαία και επείγοντα
Συντονιστή
του Τμήματος Ευρωπαϊκής ΠολιτικήςΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Εισαγωγική ομιλία στην συνέλευση.
Η συνεδρίαση του τμήματος μας πραγματοποιείται λίγες μέρες μετά την απόφαση για τον προϋπολογισμό της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.
Βρισκόμαστε σε περίοδο που ενώ όλα δείχνουν ότι υπάρχει θεαματική μείωση της κατανάλωσης σε όλες τις χώρες, με συντριπτικά μεγέθη στις χώρες του νότου αλλά ακόμα και στις πλεονασματικές χώρες της ευρωζώνης.
Η συνολική ζήτηση επηρεάζεται αρνητικά και προκαλεί στασιμότητα και ύφεση η οποία αποτελεί κεντρικό πρόβλημα στην Ε.Ε.
Ο ηγέτες της Ε.Ε., μαζί με αυτούς και η κυβέρνηση των μερκελιστών που κυβερνάει την χώρα μας, επιλέγουν για μια ακόμα φορά να στοιχηθούν πίσω από τις επιλογές της Μερκελ και του Κάμερον και να μειώσουν τον προϋπολογισμό και να συνεχίσουν τις γενικευμένες πολιτικές λιτότητας και της λεγόμενης «δημοσιονομικής εξυγίανσης» που αναπαράγουν την κρίση.
Ο προϋπολογισμός που εισηγούνται για την περίοδο 2014-2020 θα εντείνει την ύφεση.
Εντάσσεται σε γενικότερο πολιτικό σχέδιο κοινωνικής αναλγησίας που οδηγεί σε νέα ύψη την ανεργία και διογκώνει την λιτότητα.
Επί πλέον τόσο για την Ελλάδα όσο και για άλλες χώρες η εκταμίευση εξαρτάται ευθέως από την τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων και την τήρηση του αυστηρού δημοσιονομικού πλαισίου.
Πρόκειται για συνειδητή επιλογή που επιβεβαιώνει την εκτίμηση που πριν λίγες μέρες έκανε η Κ.Ε. του κόμματος μας. Ότι δηλαδή επιδιώκουν συνειδητά να διαμορφώσουν ιδιόμορφες “Ειδικές Οικονομικές Ζώνες” μέσα στην Ε.Ε. για να σώσουν τον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό.
Αυτός ο προϋπολογισμός όμως δεν πρέπει να περάσει και για το λόγο αυτό καλούμε τους λαούς της Ευρώπης σε όλες τις χώρες να αντιδράσουν, καλούμε τους ευρωβουλευτές να πουν ΟΧΙ σε αυτόν τον προϋπολογισμό.
Ο κεντρικός πολιτικός στόχος του κόμματος μας είναι η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και η αλλαγή στην Ευρώπη. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι οι απαιτήσεις του λαού είναι αυξημένες τόσο προς το κόμμα μας συνολικά όσο και σε κάθε τμήμα και κύτταρο του κόμματος ειδικότερα.
Οι υποχρεώσεις μας ως Τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής είναι και πρωτόγνωρες και μεγάλες, είτε είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, είτε με την ψήφο του Ελληνικού λαού αναδειχτούμε σε κυβέρνηση της χώρας.
Θα ήθελα να επισημάνω κάποια δεδομένα, κάποια σοβαρά προβλήματα που τρέχουν και πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουμε στο αμέσως προσεχές μέλλον.
Η προσπάθεια που πρέπει να γίνει προβλέπεται επίπονη για να είμαστε έτοιμοι σε κάθε περίπτωση.
1. Από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 η χώρα μας θα πρέπει να συμμετέχει στο προεδρείο της Ε.Ε. και από 1.1.2014 θα αναλάβει την προεδρία της. Η προοπτική αυτή μας δημιουργεί νέες αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες.
2. Η προετοιμασία μας για της Ευρωεκλογές που θα γίνουν του χρόνου θα μας επιφορτίσει με επιπρόσθετες ευθύνες δεδομένου ότι είμαστε μια από τις κύριες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και έχουμε μέχρι σήμερα διαδραματίσει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση των δυνάμεων της.
3. Η αυξημένη πολιτική μας δύναμη μας επιφορτίζει με την υποχρέωση να συμβάλουμε ώστε να αλλάξει ο συνολικός προσανατολισμός ανάπτυξης στην Ε.Ε. ώστε:
3.1 Να εκπονηθεί ένα σχέδιο μιας ριζικής δημοκρατικής επανίδρυσης της Ευρώπης ως ένα συνολικότερο στρατηγικό σχέδιο.
3.2 Να αλλάξει άμεσα ο προϋπολογισμός για την περίοδο 2014-2020, με πρώτο βήμα την καταψήφιση του από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
3.3 Να απαντήσουμε στις σχεδιαζόμενες προτάσεις Ρομπάϊ «Για τον συντονισμό των εθνικών οικονομικών πολιτικών», με την δική μας πρόταση.
3.4 Να αλλάξει ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
3.5 Να διεκδικήσουμε ένα νέο σχέδιο για την ανόρθωση της οικονομίας των χωρών που έχουν πληγεί από την κρίση. Να απορριφθούν η πολιτική των μνημονίων, η παρουσία του ΔΝΤ στην Ε.Ε. και να αξιοποιηθούν οι υπάρχοντες πόροι σε πρώτη φάση.
3.6 Να ανασχεδιαστεί η κοινή αγροτική πολιτική.
3.7 Να αλλάξει το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο και να επανασχεδιαστεί μια ενιαία δημοσιονομική πολιτική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο
3.8 Να τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η διαδικασία της τραπεζικής ενοποίησης.
3.9 Να προωθηθεί η φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών
3.10 Να αξιολογηθεί εξ αρχής ο ρόλος των οίκων αξιολόγησης με κατεύθυνση να αλλάξει ριζικά η διαδικασία αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών.
3.11 Να υπάρξει έναρξη συζητήσεων για ένα σύμφωνο ειρήνης, συνεργασίας και ανάπτυξης με την Ρωσία και με τις χώρες του BRIC.
3.12 Να απαγορευτεί η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων της Ε.Ε. και των χωρών της Ευρώπης έξω από τα σύνορα της.
3.13 Να επανασχεδιαστεί μια νέα μεταναστευτική πολιτική.
Προκειμένου να ανταποκριθούμε σε ένα τέτοιο φιλόδοξο αλλά απολύτως αναγκαίο και απολύτως επείγον σχέδιο είναι ανάγκη:
1. Να ανασυγκροτήσουμε τις δικές μας δυνάμεις και τις πολιτικές επεξεργασίες μας, ώστε να είναι διακριτές έναντι της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης και έναντι των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε.
2. Να ενισχύσουμε τις Συμμαχίες μας στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.
3. Να συμβάλουμε στην ενδυνάμωση του ΚΕΑ και στην ανασυγκρότηση του με ορίζοντα το συνέδριο του που θα γίνει στο τέλος του 2013.
4. Να αναβαθμίσουμε την συμμετοχή μας αριθμητικά και πολιτικά στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο και να συμβάλλουμε στην δυναμική και ενωτική παρουσία της QUE/NGL.
5. Να αναβαθμίσουμε την συμβολή μας στην ανάπτυξη πολύμορφων κινημάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
6. Να ενισχύσουμε την ενότητα της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
7. Να επεξεργαστούμε μια πολιτική συμμαχιών που θα μπορούσε να συμβάλει στην μεγαλύτερη δυνατή ενότητα των λαών της Ευρώπης για την μεγάλη τομή προς την πρόοδο.
Πιστεύω αγαπητές και αγαπητοί Σύντροφοι ότι σας έδωσα ένα πολύ συνοπτικό περίγραμμα της δουλείας που έχουμε υποχρέωση να κάνουμε όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά για να ανταποκριθούμε στις τρέχουσες ανάγκες του κόμματος μας με βάση την ευθύνη που μας έχει ανατεθεί ως Τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής (ΤΕΠ).
Σήμερα θα γίνει μια πρώτη παρουσίαση των βημάτων που κάνουμε όχι για να κλείσουμε τα θέματα που αναφέρονται στην Η/Δ., αλλά για να δώσουμε από κοινού όλοι μαζί ως μέλη του ΤΕΠ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μια νέα ώθηση στην δουλεία μας, για να διαμορφώσουμε κοινά δίκτυα μελετών και δράσης με όλα τα αδελφά κόμματα στο πλαίσιο του ΚΕΑ και όχι μόνο.
Στόχος μας είναι το σύνολο των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αναδειχθεί πρωταγωνιστής των εξελίξεων σε μια περίοδο που οι λαοί της Ευρώπης βρίσκονται σε μεγάλη δοκιμασία και αναζητούν διέξοδο.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να ξαναζωντανέψουμε την ελπίδα στον Ελληνικό Λαό και μαζί με την Ευρωπαϊκή Αριστερά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Σας ευχαριστώ.
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013
H oμιλία του προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα στους εργαζομένους στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μας δίνετε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε άμεσα μαζί σας.
Θα ήθελα να σας πω εξ αρχής ότι ερχόμαστε κυρίως για να αποκτήσουμε
γνώση των δικών σας πρωτοβουλιών και εργασιών αλλά και για να
αναδείξουμε ένα ζήτημα που μας για μας αποτελεί κομβικό ζήτημα. Ξέρετε
στα τηλεοπτικά πάνελ, στις τηλεοπτικές και δημόσιες συζητήσεις των
τελευταίων χρόνων περισσεύει η καταγγελία και η δυσαρέσκεια για όλα όσα
βιώνουμε. Χρειάζεται όμως, πέρα απ΄ αυτό, κάτι το οποίο κατά την άποψή
μας είναι αυτονόητο. Να ψάξουμε να βρούμε και τον τρόπο μέσα από τον
οποίον θα ανοίξουμε δρόμους διεξόδου. Και αυτό το οποίο πολλές φορές, αν
όχι περνάει απαρατήρητο, τουλάχιστον δεν παίρνει τη διάσταση που του
αξίζει, είναι η συζήτηση με προτάσεις συγκεκριμένες και στοχευμένες για
το πώς θα οικοδομηθεί σ’ αυτό τον τόπο η ανάπτυξη, αυτό που ονομάζουμε
παραγωγική ανασυγκρότηση.
Θα μου επιτρέψετε λοιπόν σήμερα να μιλήσω λιγότερο γι αυτό το οποίο
όλοι γνωρίζουμε, ότι έχουμε φτάσει δηλαδή σε μια κατάσταση τραγική ως
χώρα, ως κοινωνία, με τρομακτικές ανισότητες, σε τρομακτικά αδιέξοδα.
Ίσως πω και δυο λόγια και γι’ αυτά. Αλλά επιτρέψτε μου να πω για το πώς
θα έπρεπε κανείς να οραματίζεται αυτό που εμείς ονομάζουμε μετατροϊκανό
ξέφωτο, τη μεταμνημονιακή εποχή. Το πώς δηλαδή θα προσπαθήσουμε με
σχέδιο και με βασικό κύτταρο τους ανθρώπους της επιστήμης, της γνώσης,
του μόχθου, της δουλειάς, να ανοικοδομήσουμε μια χώρα που, αν και δεν
έχει περάσει πόλεμο, υφίσταται ήδη επιπτώσεις πολεμικής καταστροφής.
Είναι σαν να έχουμε βγει από έναν καταστροφικό πόλεμο, με διαλυμένες
παραγωγικές υποδομές, με διαλυμένη την οικονομία, με ένα ηθικό των
ανθρώπων ιδιαίτερα χαμηλό.
Επιτρέψτε μου επιπλέον να πω και το εξής. Όλη αυτή η συζήτηση για
το πώς θα σώσουμε τη χώρα, πώς θα σώσουμε την πατρίδα μας, για μας, αν
δεν έχει ως άξονα το ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας, δεν έχει κανένα
νόημα. Γιατί χώρα, πατρίδα είναι οι άνθρωποί της. Είναι το επιστημονικό
της δυναμικό, είναι οι νέοι άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν με
αξιοπρέπεια, ονειρεύονται να ζήσουν με αξιοπρέπεια και θέλουν να
προσφέρουν σ’ αυτό που ονομάζουμε πατρίδα, δηλαδή στο κοινωνικό σύνολο
και δεν τους δίνουμε αυτή τη δυνατότητα και φεύγουν κατά χιλιάδες πλέον
στο εξωτερικό για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Πατρίδα και χώρα δεν
είναι οι δείκτες οι οικονομικοί μόνο. Δεν είναι οι τράπεζες. Εάν τα
εργαστήριά σας ήταν υποκαταστήματα τραπεζών θα είχαν σωθεί. Αλλά, επειδή
δεν είναι, κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Θα ήθελα λοιπόν να επικεντρώσω την προσοχή της σημερινής παρέμβασης
στο πώς εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να ανοίξουμε έναν πολύ ουσιαστικό
διάλογο με επιστημονικούς φορείς, ερευνητές, ερευνητικά κέντρα για να
δώσουμε βάρος σ΄ αυτό που ονομάζουμε έρευνα, ερευνητική προσφορά, σ’
αυτό που ονομάζουμε επιστημονικό δυναμικό γιατί πιστεύουμε πραγματικά
ότι είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες στους οποίους πρέπει να
στηριχτούμε προκειμένου να σχεδιάσουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση και
την εποχή της ανάπτυξης.
Σήμερα τα Ερευνητικά Κέντρα στη χώρα μας, αν και έχουν
αποδεδειγμένη ερευνητική προσφορά και διεθνή αναγνώριση και ερευνητική
ανταγωνιστικότητα, βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία. Έχουν μια φθίνουσα
χρηματοδότηση από την πλευρά της πολιτείας. Κυρίως όμως δεν υπάρχει αυτό
που λέμε στρατηγικός σχεδιασμός εκ μέρους της πολιτείας. Λείπει ένα
εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της έρευνας.
Τα Ερευνητικά Κέντρα έχουν ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο τεχνικό
προσωπικό. Είναι ιδρύματα αναγνωρισμένα σε διεθνές επίπεδο. Παρόλα αυτά
στερούνται δυνατοτήτων και υποδομών, στερούνται χρηματοδότησης. Μάλιστα,
μέσα από ένα σχέδιο συγχωνεύσεων των ινστιτούτων το τελευταίο διάστημα,
ανεξάρτητα βεβαίως από το αν αυτό το σχέδιο είναι ή δεν είναι αποδεκτό
για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, όταν αυτό το
σχέδιο συγχωνεύσεων έχει ως βασικό στόχο της συρρίκνωση της ήδη χαμηλής
χρηματοδότησης, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε εμείς οι ίδιοι που
βάζουμε τη θηλιά στο λαιμό μας.
Πριν από όχι πολλά χρόνια, μια ευρωπαϊκή χώρα, η Φινλανδία,
βρισκόταν σε μια πολύ μεγάλη οικονομική κρίση. Ίσως όχι αντίστοιχης με
αυτήν που βιώνουμε εμείς σήμερα, αλλά μεγάλη οικονομική κρίση.
Αποφάσισαν τότε εκεί να στηριχτούν στο επιστημονικό δυναμικό. Να κάνουν
την έρευνα, την επιστήμη, την καινοτομία μοχλό για την ανάπτυξη. Και
πέτυχαν. Βλέποντας σήμερα τους δείκτες της χρηματοδότησης της έρευνας
στην Ελλάδα απογοητεύεται κανείς. Η Ελλάδα μια χώρα με πρωτοφανώς
συρρικνούμενο ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, διαρκώς μειώνει τις ήδη μειωμένες
δαπάνες για την έρευνα. Κι ότι έχει μείνει είναι από ευρωπαϊκά
προγράμματα που κι αυτά δεν αξιοποιούνται πάντα σωστά, από διαρθρωτικά
προγράμματα, τα λεγόμενα ΕΣΠΑ. Ο Πρωθυπουργός πανηγύριζε την προηγούμενη
βδομάδα, παρότι μειώθηκαν 6 δις ευρώ τα κοινοτικά προγράμματα για την
Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχει μειωθεί το ΑΕΠ
μας 25%. Πανηγύριζε γιατί αυξήθηκαν, λέει, λίγο οι δαπάνες απ΄ αυτό που
μας είπαν ότι θα πάρουμε τον προηγούμενο Νοέμβρη. Αλλά προσέξτε,
συνολικά ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός μειώθηκε 3%, για την Ελλάδα
μειώθηκε 25%. Το σημαντικότερο όμως, τα ψιλά γράμματα, αυτά που δεν
ειπώθηκαν στα δελτία των ειδήσεων των «8». Συνδέθηκαν τα ευρωπαϊκά
προγράμματα με το μνημόνιο, δηλαδή με τους στόχους και τους όρους που
θέτει η τρόικα. Ακόμα και τα ΕΣΠΑ λοιπόν της επόμενης εξαετίας θα
εκταμιευθούν ανάλογα με το αν εκπληρώνουμε τους στόχους ενός
προγράμματος το οποίο έχει ήδη αποτύχει γιατί είχε λάθος στόχους και το
έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι οι εταίροι και οι τροϊκανοί που μας
επιβάλουν αυτό το πρόγραμμα.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι οδηγούμαστε σε πλήρες αδιέξοδο. Και
αντί να συνειδητοποιούμε αυτό το αδιέξοδο, έχουμε μια κυβέρνηση που
πανηγυρίζει κιόλας. Προσπαθεί να δημιουργήσει μια εικονική
πραγματικότητα.
Ας επιστρέψουμε όμως στο βασικό θέμα της σημερινής μας συνάντησης,
γιατί θέλουμε να πούμε κάποιες σκέψεις και θέλουμε και να σας
ακούσουμε.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι τα δημόσια ερευνητικά κέντρα ασκούν ή
πρέπει να ασκούν αρμοδιότητες εθνικής σημασίας, που ανήκουν στον πυρήνα
των κρατικών υποχρεώσεων, γιατί έχουν άμεση σχέση με την υγεία, την
ασφάλεια της χώρας, την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία του
πολίτη. Αυτές οι αρμοδιότητες πρέπει να διεκπεραιώνονται είτε ευθέως από
την πολιτεία, είτε από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Πιστεύει
κανείς ότι ένας ιδιωτικός τομέας θα μπορούσε να παρακολουθεί σε 24ωρη
βάση τις επιπτώσεις των συμβάντων ή των ατυχημάτων, όπως συνέβη πριν
αρκετά χρόνια στο Τσέρνομπιλ; Ή μπορεί να παρακολουθήσει σε 24ωρη βάση
τις εθνικές καταστροφές, όπως κάνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο;
Αυτά τα ζητήματα, δεν έχουν, αυτό που αρέσκονται πολλοί να λένε,
ανταγωνιστικότητα στο χώρο της αγοράς. Δεν είναι ανταγωνιστικό το να
μετράει κανείς τις φυσικές καταστροφές. Όμως είναι αναγκαίο. Είναι
αναγκαίο για την ίδια την κοινωνία. Μπορεί λοιπόν κανείς άλλος να κάνει
τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών;
Υπ΄ αυτή την έννοια εμείς πιστεύουμε ότι η έρευνα και η καινοτομία
πρέπει να αποτελέσουν τα κύρια εργαλεία εξόδου από τη σημερινή κρίση,
μοχλός ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, προσαρμοσμένα όμως στις
ανάγκες και τις δυνατότητες της κοινωνίας, για να μπορούν να εξυπηρετούν
τις κοινωνικές ανάγκες.
Πιστεύουμε ταυτόχρονα ότι η ενίσχυση των ερευνητικών κέντρων
μπορεί να αποτελέσει την απαραίτητη εκείνη προσπάθεια που πρέπει να
γίνει, εθνικής σημασίας προσπάθεια για να ανακοπεί αυτό το τεράστιο
κύμα φυγής νέων επιστημόνων, του πιο δυναμικού κομματιού της ελληνικής
κοινωνίας, του πιο κρίσιμου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας για την
ανασυγκρότηση.
Η πρόκληση για το μέλλον της έρευνας και της τεχνολογίας θα πρέπει
να περάσει από τη δημόσια χρηματοδότηση, τον ρυθμιστικό ρόλο του κράτους
και την αξιοποίηση στο μέγιστο βαθμό του εγχώριου τεχνολογικού και
ερευνητικού δυναμικού.
Χρειάζεται, λοιπόν, σχεδιασμός ενός εθνικού προγράμματος στήριξης
και ανάπτυξης της βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας, χρειάζεται αύξηση
των εθνικών κονδυλίων για την έρευνα με σκοπό σταδιακά να προσελκύσει
τον κοινοτικό μέσο όρο ως ποσοστό του ΑΕΠ. Χρειάζεται υποστήριξη του
δημόσιου και ακαδημαϊκού χαρακτήρα της έρευνας και των ερευνητικών
κέντρων. Εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται, όχι μόνο για λόγους
συμβολικούς, αλλά και ουσιαστικούς.
Μου έλεγαν πριν από λίγο ότι για να επικοινωνήσουν με την πολιτική
ηγεσία, με την κυβέρνηση, θα πρέπει να κάνουν αίτηση με χαρτόσημο και
αν… δεήσει κανείς να απαντήσει. Γιατί ο καλύτερος τρόπος να αποφύγει
κανείς να ασχοληθεί με ένα θέμα είναι να μην δώσει απάντηση στα αιτήματα
που γίνονται από την πλευρά αυτών που ασκούν το αίτημα.
Εμείς, λοιπόν, πιστεύουμε ότι πρέπει να δημιουργηθεί Υπουργείο
Έρευνας και Τεχνολογίας. Όχι μόνο για συμβολικούς λόγους. Αλλά γιατί
πρέπει στη χώρα μας να σχεδιάσουμε το πώς η έρευνα και η τεχνολογία θα
αναπτυχθεί προκειμένου να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της παραγωγικής
ανασυγκρότησης.
Υπάρχουν πράγματι τομείς της ελληνικής οικονομίας οι οποίοι θα
μπορούσαν πράγματι να είναι ανταγωνιστικοί. Είτε αυτός ο τομέας είναι
αυτό που εμείς ονομάζουμε διατροφικό σύμπλεγμα, δηλαδή η
αγροτοκτηνοτροφική οικονομία, είτε είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
είτε είναι ο τομέας του φαρμάκου. Εκεί δεν θα είμαστε ανταγωνιστικοί,
αλλά πρέπει να έχουμε επάρκεια. Υπάρχουν τομείς που έχουμε αυτή τη
στιγμή ανάγκη από πρωτογενή και βασική έρευνα η οποία μπορεί να γίνει
εφαρμοσμένη για να καλύψει βασικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.
Αυτό πρέπει να γίνει με έναν σχεδιασμό. Και δεν μπορεί αυτή η
προοπτική να αφήνεται στην πρωτοβουλία του κάθε υπουργού ή του κάθε
πολιτευτή. Υπάρχουν πολύ ωραίες ιδέες. Τις ακούσαμε και εδώ. Ιδέες για
το πώς θα μπορούσε το Ερευνητικό Κέντρο του Δημόκριτου να αποτελέσει
κορμό ενός τεχνολογικού πάρκου. Το ζήτημα είναι αυτές οι ιδέες να
ενταχθούν σε ένα συνολικό σχεδιασμό που θα μπορέσει να ανταποκριθεί
στις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας.
Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να δημιουργηθεί
υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας ώστε να ενισχυθούν οι προσπάθειες για
τη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς θέσης της χώρας στην κοινωνία της γνώσης.
Πιστεύουμε, επίσης, ότι πρέπει να δημιουργηθεί αυτό που ονομάζουμε
ενιαίος χώρος έρευνας και εκπαίδευσης. Να προωθηθεί η ισότιμη διασύνδεση
των ΑΕΙ και των ΤΕΙ με τα ερευνητικά κέντρα, ώστε να αξιοποιηθούν με
τον βέλτιστο τρόπο το ερευνητικό προσωπικό και οι υποδομές ως βασικός
μοχλός ανάπτυξης της χώρας. Ερευνητικά κέντρα που να λειτουργούν προς
όφελος της κοινωνίας με εγγυημένους τους μισθούς και τις λειτουργικές
δαπάνες από τον τακτικό προϋπολογισμό.
Απαιτείται η υποστήριξη όλου αυτού του ανθρώπινου δυναμικού.
Υποστήριξη και αναβάθμιση του ερευνητή ως δημόσιου λειτουργού.
Υποστήριξη του τεχνικού αλλά και του διοικητικού προσωπικού των
ερευνητικών κέντρων που έχει υψηλή εξειδίκευση και είναι απαραίτητο για
την ομαλή υλοποίηση των ερευνητικών προγραμμάτων.
Θα με ρωτήσετε, και καλά, πώς θα γίνουν αυτά σε μια εποχή περικοπών
και μνημονίων. Θα σας δώσω μια ειλικρινή απάντηση. Ο σχεδιασμός δεν
κοστίζει. Αλλά αν θέλετε μια ακόμα πιο ειλικρινή απάντηση, δεν μπορούν
να γίνουν σε εποχή περικοπών και μνημονίου γι αυτό πρέπει να πάρουμε
απόφαση ότι ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τις περικοπές και το
μνημόνιο.
Αυτό που υφίσταται η χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, είναι μια
βάρβαρη και μεθοδευμένη πολιτική, προκειμένου να μετατραπεί σε μια
αποικία χρέους. Μια αποικία χρέους δεν πρέπει να έχει σχεδιασμό για την
ανάπτυξη, ούτε ερευνητές. Ή κι αν έχει θα κάνουν εξειδικευμένη δουλειά,
προκειμένου να μπορούν οι αποικιοκράτες να απολαμβάνουν τα αποτελέσματα
της έρευνάς τους. Άρα, είναι ζήτημα εθνικής και ζωτικής σημασίας για
τον τόπο να σταματήσει αυτή η πορεία προς την καταστροφή.
Προϋπόθεση, λοιπόν, για να σχεδιάσουμε την ανασυγκρότηση της χώρας
και βασικό ρόλο σε αυτή την ανασυγκρότηση μπορούν να παίξουν οι νέοι
επιστήμονες, οι ερευνητές και παλαιότεροι επιστήμονες και κάνω μια
ιδιαίτερη αναφορά στους νέους και δεν είναι ηλικιακός ρατσισμός, αλλά
είναι μια πραγματική πληγή. Ξέρετε ότι ανάμεσά σας είναι λιγοστοί κι
όσοι είναι με μπλοκάκια και σε λίγο διάστημα δεν ξέρω αν θα έχουν και
εισόδημα. Πολλοί από τους νέους ερευνητές δουλεύουν χωρίς να αμείβονται
και γι’ αυτό αναγκάζονται να φεύγουν στο εξωτερικό. Επιτρέψτε μου,
λοιπόν, αυτή τη μονομέρεια στην αναφορά και αυτή την επιμονή. Πιστεύω,
όμως, πραγματικά ότι είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για τη χώρα να
σταματήσουμε την καταστροφή και να σχεδιάσουμε την ανάκαμψη. Και για να
σχεδιάσει κανείς την ανάκαμψη πρέπει να στηριχθεί σε συγκεκριμένους
πυλώνες.
Θα ήθελα, τέλος, να σας πω ότι τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ βλέπετε
έναν επικοινωνιακό πόλεμο που θέλει να σκεπάσει την ουσία. Η ουσία
είναι ότι η χώρα και η οικονομία οδηγούνται στην καταστροφή και τη
διάλυση. Η ουσία είναι ότι οι εταίροι μας παραδέχονται τον λάθος
πολλαπλασιαστή που έφερε ύφεση και καταστροφή, αλλά η ελληνική κυβέρνηση
δεν έχει το σθένος να ζητήσει να διορθωθεί το λάθος. Η ουσία είναι,
τέλος, ότι ζούμε σε μια εποχή όπου αυτό που αμείβεται δεν είναι η γνώση,
η επίμονη προσπάθεια, δεν είναι η δημιουργία, ο μόχθος, αλλά είναι η
λαμογιά. Αν κανείς χρωστάει πολλά εκατομμύρια στο δημόσιο έχει τρόπους
να την γλυτώσει. Μπορεί να αγοράσει κάνα κανάλι το οποίο θα στηρίζει
την κυβέρνηση και τότε συνοδεύει και τον πρωθυπουργό στο εξωτερικό. Αν
κανείς χρωστάει πάρα πολλά στο δημόσιο έχει τρόπο να την γλυτώσει.
Γίνεται υποψήφιος αγοραστής οργανισμών του δημοσίου, των προς πώληση
οργανισμών. Αν κανείς είναι λαμόγιο και θέλει να συνεχίζει να κερδίζει
έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Αν, όμως, θέλει με τη δουλειά, το μόχθο
του, το μυαλό του, με την έρευνά του να προσφέρει σε αυτό τον τόπο τότε
μένει απλήρωτος για μήνες και αναγκάζεται να φύγει στο εξωτερικό. Αυτή
είναι η πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2013. Στην Ελλάδα της διαπλοκής,
της μνημονιακής βαρβαρότητας, του κουκουλώματος των σκανδάλων. Αυτή
είναι, δυστυχώς, η πραγματικότητα.
Εμείς, όμως, αγαπητοί φίλοι και φίλες πιστεύουμε ότι αυτή την
πραγματικότητα μπορούμε να την αλλάξουμε. Μπορούμε να την αλλάξουμε με
σχέδιο και με αποφασιστικότητα. Και δεν έχουμε και σας μιλάω ειλικρινά
να στηριχθούμε παρά μονάχα στους ανθρώπους του μόχθου, της παραγωγής και
στους ανθρώπους της διανοητικής εργασίας. Σε εκείνους τους ανθρώπους
που, παρά τη λοβοτομή που έχει επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία τα
τελευταία χρόνια, συνεχίζουν να σκέφτονται και συνεχίζουν να πιστεύουν
στο δίκιο και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι αυτή η χώρα μπορεί να κρατηθεί
ζωντανή. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να στηρίξουμε εκείνες τις δυνάμεις
που έχουν τη δυνατότητα να μας βγάλουν από την κρίση. Και το
επιστημονικό προσωπικό της χώρας είναι μοχλός, σημαντικός κρίκος για να
βγούμε από την κρίση. Δεν έχουμε να στηριχθούμε σε μεγάλα συμφέροντα.
Δεν έχουμε να στηριχθούμε σε επενδυτικά funds που έρχονται να κάνουν
λεηλασία. Έχουμε, όμως, να στηριχθούμε και να στηρίξουμε πολλά σε εσάς.
Στους ερευνητές, στους επιστήμονες, στους ανθρώπους εκείνους που
διεκδικούν το δίκιο τους και θα το βρουν.
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013
Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Τον Νοέμβρη και παρά τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις η τρικομματική κυβέρνηση «πέτυχε» να ψηφισθεί το μνημόνιο Νο 3 με μόλις 153 ψήφους υπέρ. Με βάση αυτό το γεγονός επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα με στόχο την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων βάρβαρης λιτότητας και τη διατήρηση της κυβερνητικής συνοχής και βιωσιμότητας.
Βασικά σημεία αυτής της πολιτικής τακτικής είναι:
1. Επίδειξη πυγμής και μηδενικής ανοχής. όσον αφορά στα μέτρα και επιτάχυνση της υλοποίησης τους. Η κυβέρνηση δεν παίρνει τίποτε πίσω όσο λογικό και αν φαίνεται (π.χ. φόρος στο πετρέλαιο), αυξάνει την επιβάρυνση των λαϊκών τάξεων μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί ή μειώνει τη φορολογία στις επιχειρήσεις κα τα υψηλά εισοδήματα, άμεσα εφαρμόζει τις περικοπές μισθών και συντάξεων, προωθεί με τη μέθοδο fast truck τις ιδιωτικοποιήσεις και τη μεταφορά της δημόσιας περιουσίας στο ΤΑΙΠΕΔ κ.α. Υποβαθμίζει πλήρως το Κοινοβούλιο, κυβερνώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αρνούμενη τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, λαμβάνοντας μέτρα σιδηράς πειθαρχίας των κοινοβουλευτικών ομάδων που τη στηρίζουν.
Επιτίθεται με μανία σε όποια κοινωνική ομάδα μπαίνει σε αγωνιστική διαδικασία χρησιμοποιώντας ακραία μέτρα καταστολής(πολιτική επιστράτευση, άρνηση οιουδήποτε διαλόγου, αστυνομική βία κ.λ.π.) και την ίδια στιγμή επιδιώκει τον κοινωνικό αυτοματισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Παράλληλα διευρύνει τα πολιτικά της στηρίγματα με τις παροχές στην ελληνική ολιγαρχία, τους τραπεζίτες και τους καναλάρχες με νέα δώρα (αναδρομική προκαταβολή 10% στα συγχρηματοδοτούμενα έργα, δάνεια, συμβάσεις παραχώρησης κ.λ.π.)
2. Αναπτύσσει εμφυλιοπολεμική στρατηγική έντασης με πρόσχημα την παραβατικότητα και τη βία που η ίδια πυροδοτεί με σχεδιασμένες επιχειρήσεις σε υπό κατάληψη χώρους και μετά αξιοποιεί επικοινωνιακά, με στόχο μικροκομματικά οφέλη, στοχοποιώντας τις δυνάμεις της Αριστεράς που έχουν σταθερό μέτωπο απέναντι στην τρομοκρατία, είτε ασκείται από το κράτος, είτε από αυτόκλητους σωτήρες.
3. Εξαπολύει επικοινωνιακή επίθεση «μαύρης προπαγάνδας» με τη συγκρότηση επικοινωνιακού κέντρου που προσπαθεί να εφεύρει γεγονότα, να εξευτελίσει ή διαστρεβλώσει δηλώσεις και δράσεις ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ.
4. Συγκαλύπτει τις ακραίες πολιτικές και ποινικές ευθύνες των κυβερνητικών συμμάχων της και συγχρόνως αφήνει στο απυρόβλητο τη διαπλοκή, τη διαφθορά και την φοροδιαφυγή. Η διαχείριση της λίστας Λάγκάρντ είναι το κορυφαίο, αλλά όχι το μόνο παράδειγμα (Χριστοφορακος, Ζήμενς, μαύρο πολιτικό χρήμα κ.α.)
Οι ηγεσίες των δύο άλλων κομμάτων της συμπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ και Δημ.Αρ.) είναι απολύτως προσδεμένες στο άρμα της ΝΔ. Οι επικοινωνιακές διαφοροποιήσεις είναι «για τα μάτια του κόσμου» και για εσωτερική κατανάλωση μια και κάθε φορά ακολουθούν – με ή χωρίς συζήτηση – τις κυβερνητικές επιλογές.
Β. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας από το τρίγωνο κυβέρνηση – τραπεζίτες – καναλάρχες η κοινωνία και η οικονομία βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η ύφεση συνεχίζεται, η παραγωγή αποδιαρθρώνεται, η διοικητική μηχανή, πλην της κατασταλτικής, αργεί, η ανεργία συνεχίζει την ανοδική της πορεία, επιχειρήσεις κλείνουν, μισθοί και συντάξεις μειώνονται διαρκώς, χαράτσια και νέοι φόροι προκαλούν απελπισία στο λαό χωρίς να αυξάνουν τα δημόσια έσοδα ακριβώς λόγω της αδυναμίας της τεράστιας πλειοψηφίας των πολιτών να αντεπεξέλθει. Η διάλυση της Υγείας και της Παιδείας ως δημόσιο αγαθό θεωρείται δεδομένη και τετελεσμένη στον παρόντα χρόνο.
Η σημερινή κοινωνική πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από τους 1.500 000 ανέργους, άνδρες και γυναίκες, από τις εκτεταμένες ζώνες της φτώχειας, από τη νεανική μετανάστευση, από τα κλειστά μαγαζιά και τις κλειστές βιομηχανίες, από τους άστεγους και όλους εκείνους που σπρώχνονται στο κοινωνικό περιθώριο. Δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ότι κατά την περίοδο της κρίσης εντείνονται οι διακρίσεις κατά των γυναικών, τόσο με την αύξηση της ανεργίας, όσο και με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Σημαντικό επίσης πρόβλημα είναι η έξαρση της βίας λόγω φύλλου και του εγκληματικού φαινομένου του βιασμού
Αυτή η πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της κυβέρνησης.
Γ. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ πορεύτηκε την προηγούμενη περίοδο με κριτήριο και στόχο να αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα, τις αιτίες που έφεραν την χώρα σ΄ αυτή την κατάσταση, να προβάλλει τις θέσεις του, να τονίσει την ανάγκη απαλλαγής της χώρας και του λαού από μια πολιτική που καταστρέφει τη χώρα και χρεοκοπεί το λαό και από μια επικίνδυνη κυβέρνηση η οποία έχει σαν στόχο να προστατεύσει τα συμφέροντα των δανειστών και της ολιγαρχίας της χώρας. Η προσπάθεια αυτή συνοδεύτηκε από μια επιτυχή διαδικασία ανασυγκρότησης και μαζικοποίησης του πολιτικού μας φορέα, με τομή την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη.
• Δώσαμε μάχη για να μην ψηφιστεί το μνημόνιο Νο 3, συμμετείχαμε στην ανάπτυξη του κινήματος αντίστασης, αναδείξαμε τον αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό του χαρακτήρα.
• Συμβάλουμε στην ανάπτυξη και προβολή δομών αντίστασης και αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα ξεπερνώντας τις δυσκολίες που έχουν εμφανιστεί.
Αναδείξαμε την συγκάλυψη του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ αλλά και τα ουσιαστικά στοιχεία που συγκροτούν τον τρόπο λειτουργίας και επιβολής ενός σάπιου και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος.
• Πήραμε καθαρή θέση πάνω στα φαινόμενα τρομοκρατικής βίας και δείξαμε τις κυβερνητικές ευθύνες αλλά και τις κυβερνητικές επιδιώξεις.
Το Διεθνές περιβάλλον και η Ευρώπη
Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι ζούμε σε ένα πολυπολικό κόσμο, και ότι στο πλαίσιο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης νέες αντιθέσεις και νέες απειλές αναφύονται
Οι συναντήσεις με ηγέτες χωρών τις Λατινικής Αμερικής, με παράγοντες κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, μας έδωσε τη δυνατότητα αφενός να αποκτήσουμε μια καθαρότερη εικόνα των νέων αντιθέσεων που δημιουργούνται στον καπιταλιστικό κόσμο, αφετέρου μας δόθηκε η ευκαιρία να διεθνοποιήσουμε εμείς και με τη δική μας οπτική το ζήτημα της Ελλάδας των μνημονίων, να προβάλλουμε αδιαμεσολάβητα τις θέσεις μας, να αποκτήσουμε άμεσες εμπειρίες και γνώσεις, ώστε να σπάσει μπροστά στην κοινωνία η εικόνα δήθεν μη αποδοχής και απομόνωσης που προσπαθεί να οικοδομήσει για το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ο πολιτικός αντίπαλος.
Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να αποτιμήσουμε αναλυτικότερα τα αποτελέσματα των συναντήσεων και να σχεδιάσουμε ακόμη καλύτερα, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, τις διεθνείς μας επαφές.
Σήμερα είναι πλέον εμφανές ότι, η οικονομική κρίση και η κυριαρχία των δυνάμεων του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, με επικεφαλής την γερμανική κυβέρνηση της κα Μέρκελ, επιχειρείται μια συνολικότερη συντηρητική-νεοφιλελεύθερη και αντιδημοκρατική ανασυγκρότηση της Ε.Ε.
Με τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς, η στρατηγική της Ε.Ε, αποσκοπεί, στη ενίσχυση της θέσης της στο διεθνή ανταγωνισμό, στο πλαίσιο νέων παγκόσμιων οικονομικών, πολιτικών και στρατηγικών ανακατατάξεων.
Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος που επιφυλάσσεται για μεγάλο εύρος κοινωνικών δυνάμεων, χωρών ή ακόμα και ευρύτατων περιφερειών στην Ευρώπη, είναι ρόλος ιδιότυπων ειδικών οικονομικών ζωνών με περιορισμένα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα. Η συρρίκνωση των κοινωνικών δικαιωμάτων, η υποβάθμιση της εργασίας, οι πολιτικές λιτότητας σε τελευταία ανάλυση, δεν είναι μια πολιτική που αφορά μόνο τον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά σταδιακά μεταγγίζεται και στις Μητροπόλεις του Βορρά. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι ΕΟΖ καθιερώθηκαν στην Α. Γερμανία και σταδιακά εισχώρησαν και στη Δυτική
Η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της Ευρώπης δεν αφορά μόνο τη σφαίρα της οικονομίας, αλλά και εκείνης της πολιτικής και της δημοκρατίας. Ακόμη και τα συντάγματα και οι καταστατικοί χάρτες των κρατών μελών παραμερίζονται από την νεοφιλελεύθερη και αντιδημοκρατική επίθεση.
Την ίδια στιγμή εκφράζονται όλο και πιο έντονα οι φόβοι ότι η συνεχιζόμενη υφεσιακή πολιτική της Ε.Ε. μπορεί να πλήξει και άλλες περιοχές του πλανήτη, ειδικότερα δια μέσου του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο κλυδωνίζεται από τα ίδια τα τοξικά του προϊόντα.
Στην ευρύτερη περιοχή μας, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, συνεχίζονται οι ανακατατάξεις και οι γεωπολιτικοί κλυδωνισμοί, οι ξένες επεμβάσεις και οι μεγάλοι κίνδυνοι ενός πολεμικού ντόμινο, με επίκεντρο τον πολυαίμακτο εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αλλά και την ιμπεριαλιστική επέμβαση του γαλλικού στρατού στο Μάλι.
Η απόκρουση των σχεδίων για πόλεμο στο Ιράν, με πρόσχημα το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, απαιτεί την ενίσχυση, με κάθε δυνατό τρόπο, της πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για την ανακήρυξη της Μ. Ανατολής σε ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής.
Είναι στις προτεραιότητές να επεξεργαστούμε ένα σχέδιο που θα συγκεκριμενοποιεί το πρόγραμμά μας για μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική τόσο στα ζητήματα που αφορούν την ευρύτερη διεθνή, όσο και τη στενότερη εθνική σφαίρα. Ζητήματα όπως (α) η σχέση ευρωπαϊκού Νότου-Βορρά, (β) η συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού μετώπου που θα αντιπαρατεθεί στο νεοφιλελευθερισμό της Νέας Τάξης, (γ) η ανάγκη να εκδηλώσουμε την αγωνιστική μας αλληλεγγύη προς τον κυπριακό λαό συμπράττοντας με κάθε τρόπο ώστε να αποτραπεί η επιβολή και στην Κύπρο ενός εφιαλτικού μνημονίου. Όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε με επάρκεια στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Δ. ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Να περάσουμε στην επίθεση:
Όλα δείχνουν ότι με τη δική μας συμβολή μπαίνουμε σε μια νέα φάση κοινωνικής κινητικότητας, σε ένα νέο κύκλο αγώνων και αντιστάσεων.
Από αυτή τη σκοπιά οφείλουμε να δείξουμε πως για να σταματήσει η καταστροφή χρειάζεται:
1. Να υψώσουμε την ασπίδα κοινωνικής προστασίας που θα αποσοβήσει την ανθρωπιστική καταστροφή. Να μην υπάρχει πολίτης χωρίς το αναγκαίο για την επιβίωσή του ελάχιστο εισόδημα, χωρίς περίθαλψη και κοινωνική προστασία, χωρίς πρόσβαση στα βασικά αγαθά. Να μην υπάρχει παιδί που πεινάει, να μην υπάρχει νοικοκυριό που χάνει το σπίτι του, να μην υπάρχει άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας.
2. Να ακυρώσουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους στη Βουλή όπου ψηφίστηκαν και να τα αντικαταστήσουμε με ένα εθνικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ενίσχυση επιλεγμένων βιομηχανικών τομέων και της επιστημονικής αγροτικής καλλιέργειας, σχέδιο που θα εντάσσει ταυτόχρονα στο πλαίσιό του την κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξισορρόπηση και την πολιτιστική αναγέννηση της χώρας. Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού θα επουλώνει τα τραύματα που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και θα αποκαθιστά σταδιακά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης με τους ανάλογους μισθούς και συντάξεις.
3. Να επαναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές συμβάσεις με βασικό δεδομένο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους συνιστά πανευρωπαϊκό και όχι στενά ελληνικό πρόβλημα. Με πρόσθετο δεδομένο το ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουμε ποτέ το να μετατραπεί η χώρα σε αποικία χρέους, στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης οφείλει να είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ενώ εκείνο που απομένει οφείλει να αποπληρωθεί, μετά από μια περίοδο χάριτος, με δικαιότερους όρους και μέσω μιας ρήτρας που θα συνδέει τον ρυθμό αποπληρωμής με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Ενδέχεται να διατυπωθούν κατά τη διαπραγμάτευση απειλές, ίσως και εκβιασμοί, περί διακοπής της χρηματοδότησης, περί εξόδου από το ευρώ, ίσως και άλλα. Αλλά, όπως ήθελε να συμπυκνώσει το σύνθημα που χρησιμοποιήσαμε «καμιά θυσία για το ευρώ», απόλυτη προτεραιότητα για μας είναι η αποτροπή της ανθρωπιστικής καταστροφής και η ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, και όχι η υπαγωγή σε υποχρεώσεις που άλλοι ανέλαβαν υποθηκεύοντας τη χώρα. Κατά συνέπεια, δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε το ενδεχόμενο τέτοιων απειλών ή εκβιασμών με όλα ανεξαιρέτως τα όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε ακόμη και με τη χειρότερη έκβαση. Είμαστε βέβαιοι ότι σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει ανεπιφύλακτα. (επίκαιρο απόσπασμα από την Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)
Θεωρούμε ότι 16 σημεία των Προγραμματικών στόχων της Διακήρυξης, που διαμορφώσαμε στη Συνδιάσκεψη του Δεκεμβρίου 2012, αποτελούν ένα επαρκές πλαίσιο γιατί δείχνουν και τα συγκεκριμένα μέτρα και τη συνολική κατεύθυνση.
Προϋποθέσεις για την κοινωνική και πολιτική αντεπίθεση
Βρισκόμαστε σε μια φάση της πολιτικής εξέλιξης όπου απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και σημαντικές αλλαγές στο συνολικό τρόπο παρέμβασης και δουλειάς μας. Εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι η ανάγκη να ανέβει στο πιο ψηλό επίπεδο η συνολική πολιτική και ιδεολογική μας παρέμβαση, να υπάρχει σταθερός προσανατολισμός στα λαϊκά προβλήματα να γίνεται καθαρή και πειστική η εναλλακτική μας πρόταση και να αντιλαμβάνονται καθαρά οι εργαζόμενοι σε τι και πώς θα βελτιωθεί η ζωή τους με την κυβέρνηση της αριστεράς .
Άμεσες ενέργειες με ορίζοντα την κυβέρνηση της Αριστεράς
Ο στόχος για ανάληψη της κυβέρνησης από την Αριστερά θα προωθείται ακόμη καλύτερα όσο εξασφαλίζονται παράλληλα ορισμένες σημαντικές προϋποθέσεις:
α) Η δημιουργία ενός μεγάλου πολιτικού ρεύματος ανατροπής και ριζικής αλλαγής, που θα δημιουργεί μια μεγάλη δυναμική από τα κάτω.
β) Η ύπαρξη ενός σαφούς προγράμματος μεγάλων στόχων και προτεραιοτήτων που θα αποτελεί το πλαίσιο πάλης όσο γίνεται περισσότερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.
γ) Η αγωνιστική αναγέννηση του κοινωνικού κινήματος με αντιμνημονιακούς στόχους αλλά και με αιτήματα που θα επαναφέρουν την διαπραγματευτική ισχύ και παρέμβαση των συνδικάτων και κινημάτων και θα αποκαθιστούν τα συλλογικά και κοινωνικά δικαιώματα και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης με στόχο την δημιουργία μιας σταθερής και πλατειάς συμμαχίας των εργαζομένων των ανέργων, των αυτοαπασχολούμενων, των νέων, των γυναικών μαζί με τον αγροτικό κόσμο και τα μεσαία στρώματα των πόλεων και της περιφέρειας.
ε) Η ισχυροποίηση του πολιτικού μας υποκειμένου το οποίο πρέπει να κατακτά την δυνατότητα πολιτικής συσπείρωσης και κινητοποίησης μεγάλου τμήματος των εργαζομένων και του λαού. Αυτό διασφαλίζεται με την κατάκτηση θέσεων μέσα στους μαζικούς εργατικούς και κοινωνικούς φορείς και την διαρκή προσπάθεια για την επίτευξη ηγεμονίας των θέσεων μας.
ζ) Η ικανότητά μας να διαμορφώνουμε συμμαχίες με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, αλλά κυρίως η ικανότητά μας να εμπνέουμε και να μας ενισχύει ο κόσμος της Αριστεράς αλλά και να μας στηρίζουν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις , που ανεξάρτητα με το βαθμό συμφωνίας τους με όσα προτείνουμε, επιθυμούν την ακύρωση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και μια προοδευτική διέξοδο στη χώρα.
Το επόμενο εξάμηνο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, όσον αφορά το προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα. Η ανησυχία της κυβέρνησης και διεθνών κέντρων για κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα, η προφανής δυσκολία να επιβάλλει πρόσθετα μέτρα περικοπών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα υπάρξει αδιαλλαξία στην εφαρμογή των μέτρων που έχουν ψηφιστεί και θα οξυνθεί ο αυταρχισμός, η καταστολή και οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
Τα θέματα της ανεργίας και των απολύσεων, των χαρατσιών ,της φτώχειας, της θέρμανσης, της παροχής ενέργειας, των συντάξεων πείνας ,της παροχής φαρμάκων και υγειονομικής περίθαλψης, των συλλογικών συμβάσεων, της διάλυσης της δημόσιας παιδείας, είναι θέματα που απαιτούν προτάσεις και δράσεις στο σήμερα.
Η όξυνση των προβλημάτων πλέον δημιουργεί κοινωνική κινητικότητα. Οι κινητοποιήσεις στα ΜΜΜ, στην Υγεία, τους Ναυτεργάτες, στα Ναυπηγεία, τους Τραπεζοϋπάλληλους, τους αγρότες, τους δημοσίους υπαλλήλους κ.α, διαμορφώνουν την πραγματική ατζέντα. Εμείς χρειάζεται να στηρίξουμε πολιτικά αυτούς τους αγώνες και συγχρόνως να συμβάλλουμε με τις δυνάμεις μας στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα κοινωνικά κινήματα να συντονισθούν σ’ ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο που θα απαιτεί συλλογικές συμβάσεις, θα αντιτίθεται στις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ, θα επιδιώκει αλλαγή και πολιτική ανατροπή. Η πίεση προς τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να είναι διαρκής αλλά όταν δεν αποδίδει επιθυμούμε και επιδιώκουμε να υπάρχει ένας κοινός συντονισμός Εργατικών Κέντρων., Ομοσπονδιών και σωματείων που θα προχωρά μπροστά
Πιο συγκεκριμένα, και σε σύνδεση με τα αμέσως προηγούμενα, στο αμέσως επόμενο διάστημα χρειάζεται να επικεντρωθούμε:
1.Στη συμβολή μας στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων
Ιδιαίτερα πάνω στα ζητήματα αιχμής όπως:
Αγροτικό κίνημα
Ο αγροτικός κόσμος είναι στο πόδι, οι αγρότες έχουν δίκιο. Η συγκυβέρνηση παρέδωσε την υποθηκευμένη γη στο τραπεζικό κεφάλαιο, μέσα από την εκχώρηση της ΑΤΕ στην Πειραιώς. Τίναξε στα ύψη το κόστος αγροτικής παραγωγής με τις αυξήσεις στο πετρέλαιο και το ηλεκτρικό. Επέβαλε χαράτσια στις γεωτρήσεις και τις σταβλικές εγκαταστάσεις. Ξεπούλησαν τη Δωδώνη, την Ε.Β.Ζάχαρης, την ΣΕΚΑΠ. Κατήργησε τον δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα του ΕΛΓΑ. Αφήνει ανεξέλεγκτους τους μεγαλέμπορους και τις αλυσίδες σουπερ μάρκετ να εκβιάζουν τους αγρότες και να κερδοσκοπούν σε βάρος των καταναλωτών. Κόβει τις συντάξεις του ΟΓΑ και ανεβάζει τα όρια συνταξιοδότησης. Συναινεί στην ακραία νεοφιλελεύθερη ΚΑΠ για το 2014-2020, η οποία εξοντώνει την οικογενειακή γεωργία και τους μικρούς παραγωγούς. Η κυβέρνηση, όπως σε κάθε κινητοποίηση, καταφεύγει στη συκοφαντία και την καταστολή, επενδύοντας στον κοινωνικό αυτοματισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι στο πλευρό του αγροτικού κόσμου, παλεύει μαζί με τους αγρότες για την πιο πλατειά συμπαράταξη των λαϊκών δυνάμεων, για να σταματήσει η καταστροφή και να ανοίξει ο δρόμος της ελπίδας, της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής αλληλεγγύης. Για την ανασυγκρότηση του πρωτογενή τομέα, τη διατροφική ασφάλεια και την ανόρθωση της υπαίθρου σε όφελος των κοινωνικών αναγκών.
Συλλογικές συμβάσεις
Απολύσεις-Άνεργοι – Ανασφάλιστοι
Υγεία
Παιδεία
Φόροι (Χαράτσια – πετρέλαιο θέρμανσης)
Ιδιωτικοποιήσεις
Ιδιαίτερα στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να συμβάλλει ώστε να αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα ένα μεγάλο και αποτελεσματικό κίνημα που θα αποτρέψει το κύμα ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων, δημόσιων εκτάσεων και ακινήτων και εθνικού πλούτου. Ο αγώνας κατά των ιδιωτικοποιήσεων και μάλιστα κρίσιμων και στρατηγικών τομέων της οικονομίας οφείλει να αποκτήσει παλλαϊκά χαρακτηριστικά και να συνδεθεί στενά με την προσπάθεια συνολικής ανασυγκρότησης του δημόσιο τομέα και αναπτυξιακής διεξόδου και προοπτικής της χώρας, η οποία απαιτεί ένα ισχυρό, αποτελεσματικό, αποδοτικό και σύγχρονο δημόσιο, ικανό να καταστεί εργαλείο ανάκαμψης και αναγέννησης του παραγωγικού και κοινωνικού τοπίου της χώρας και της απασχόλησης.
Αποτελεί καταστατικό μας στόχο η πάλη για να αναστείλουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, να επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο, αλλά ταυτόχρονα να ανασυγκροτήσουμε πλήρως, τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης ώστε να διαμορφώσουμε έναν ισχυρό, παραγωγικό, αποτελεσματικό και ανοιχτό σε συνεργασίες δημόσιο τομέα νέου τύπου, υπό καθεστώς πλήρους διαφάνειας και υπό τις κατάλληλες μορφές κοινωνικού ελέγχου, μακριά από τη λογική του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων. (επίκαιρο απόσπασμα από την Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ)
Ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των σχεδιασμών επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με απαράδεκτους και σκανδαλώδεις όρους, επαναβεβαιώνει τη θέση του για εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και την ανάγκη να λειτουργήσουν με νέα αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια. Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα δυνατά μέσα για την επαναφορά της ΑΤΕ υπό δημόσιο έλεγχο και νέο αναπτυξιακό φιλοαγροτικό ρόλο, ενώ δεν αναγνωρίζει ενδεχόμενη εκποίηση του ΤΤ, την οποία αγωνίζεται για να αποτρέψει με τη διατήρηση όλων των θέσεων απασχόλησης.
2. Συνδικαλιστική δουλειά
Η πορεία προς το συνέδριο της ΓΣΕΕ να σημαδευτεί από μία ολοκληρωτική στροφή προς την πολιτική και συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς. Ήδη έχει γίνει συζήτηση και υπάρχει απόφαση της Γραμματείας. Ο συντονισμός σε επίπεδο ΕΚ, Ομοσπονδιών και Πρωτοβάθμιων Σωματείων, πέραν των άλλων θα δημιουργήσει ισχυρό αντίβαρο στην παθητική στάση των ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ακόμα περισσότερο ο συντονισμός ανάμεσα σε φορείς του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, με άλλα αγωνιζόμενα στρώματα και κινήματα (αγρότες, μικρομεσαίοι κλπ.) θα δρομολογήσει την παλαϊκότητα της αντίστασης ενάντια στη μνημονιακή πολιτική και θα ανοίξει το δρόμο της ελπίδας διαμορφώνοντας στην πράξη το μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα αλλαγής. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ βάζουν σε ύψιστη προτεραιότητα τη στήριξη των εργατικών αγώνων, τη συμμετοχή των μελών στα συνδικάτα, τη δημιουργία κοινωνικών συμμαχιών με το αγωνιζόμενος συνδικαλιστικό κίνημα.
3. Δημοκρατία
Η αντίσταση και πάλη ενάντια στο Μνημόνιο είναι συγχρόνως πάλη υπεράσπισης των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η πάλη για τη δημοκρατία. Συνδέεται άρρηκτα με την απαίτηση ριζικών δημοκρατικών αλλαγών, την ακύρωση των μνημονιακών δεσμεύσεων και την αναχαίτιση της αντιδημοκρατικής εκτροπής που επιβάλλει η κυβέρνηση Σαμαρά. Η οποία μολύνει την κοινωνία με συντηρητικές και ακροδεξιές αξίες, με την έξαρση της καταστολής, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την πολιτική διαχείριση του φόβου και των ανασφαλειών των μεσαίων στρωμάτων. Ιδιαίτερο κεφάλαιο πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης αποτελεί η έξαρση του νεοφασιστικού φαινομένου, η δράση της εγκληματικής νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής, που μεταξύ άλλων σημαίνει το καθήκον μας για στοχευμένες παρεμβάσεις στα σχολεία και τις υποβαθμισμένες συνοικίες των αστικών κέντρων.
Μέσα στον επόμενο μήνα ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα οργανώσει ειδική εκδήλωση στην Αθήνα με θέμα: «Δημοκρατία – Αλληλεγγύη – Κοινωνική Δικαιοσύνη, η απάντηση της Αριστεράς στην πολιτική της έντασης».
4. Δομές αλληλεγγύης
Χρειαζόμαστε παραπέρα ανάπτυξη των δομών αλληλεγγύης αλλά και επικοινωνία της δουλειάς που έχει κάνει και κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Η Ελλάδα είναι χώρα που βρίσκεται ήδη σε ανθρωπιστικής κρίση. Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να ενεργοποιηθούν και διεθνείς οργανισμοί ιδιαίτερα για τις κατηγορίες πληθυσμού που έχουν πραγματικά εξαθλιωθεί (άστεγοι, ανασφάλιστοι, μετανάστες κλπ.).
5. Πρόγραμμα άμεσων ενεργειών της κυβέρνησης της Αριστεράς
Χρειαζόμαστε ένα συνεκτικό προγραμματικό πλαίσιο άμεσων ενεργειών μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, αντίστοιχο με αυτό που εκφωνήσαμε και ισχύει ανάμεσα στις 2 εκλογές του 2012 και στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. Αυτό που σταματά την καταστροφή και δείχνει τη συνολική κατεύθυνση (πχ. – Επαναφορά συλλογικών συμβάσεων και της υποχρεωτικότητας τους, του δικαίου των απολύσεων και μετενέργειας- αύξηση του κατώτερου μισθού-αύξηση του αφορολόγητου ορίου, μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση των χαρατσιών, περιουσιολόγιο, αύξηση της φορολόγησης του πλούτου – μέτρα προστασίας των δανειοληπτών – ιεράρχηση των δαπανών σε σχέση με τα έσοδα (άνεργοι, Υγεία, Παιδεία) – Μέτρα δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής κλπ). Ήδη τα Τμήματα και οι ΕΚΚΕ εργάζονται σ’ αυτή την κατεύθυνση ώστε και συνεκτικό να είναι και ρεαλιστικό και να απαντά στο ερώτημα «τι, πότε, ποιοι».
6. Ιδιωτικοποιήσεις και Δημόσια αγαθά
Η ολομέτωπη επίθεση που δέχεται σήμερα η κοινωνία είναι αλληλένδετη με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική εκποίησης των συλλογικών αγαθών και υποδομών που σχετίζονται με το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής: ιδιωτικοποίηση νερού και ενέργειας, ξεπούλημα δημόσιας γης, δασών και αιγιαλού, εκχώρηση της διαχείρισης απορριμμάτων. Η Κ. Ε. εκφράζει τη στήριξη της στους μεγάλους αγώνες για ποιότητα ζωής και οικολογική ισορροπία, καταδικάζει τις μνημονιακές πολιτικές εκποίησης και ιδιωτικοποίησης των μεγάλων ελεύθερων χωρών, την χρυσό φορά εξαθλίωση του λαού της Χαλκιδικής, της Θράκης και του Κιλκίς, αποδοκιμάζει την κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων και των απορριμμάτων. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας συνδέεται άρρηκτα με το σεβασμό των περιβαλλοντικών αξιών και την προστασία των φυσικών πόρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ το επόμενο διάστημα θα εργαστεί συστηματικά για την ενίσχυση των τοπικών κοινωνικών αντί στάσεων ενάντια στην τροικανή νεοφιλελεύθερη πολιτική απαλλοτρίωσης των δημοσίων κοινών αγαθών, ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα που υποθηκεύουν μακροχρόνια την ποιότητα ζωής, τον “κοινωνικό μισθό”, τους αναγκαίους όρους μελλοντικής αναπαραγωγής της κοινωνίας, αλλά και μελλοντικής εφαρμογής ενός εναλλακτικού αριστερού πολιτικού σχεδίου.
7. Παραγωγική και Κοινωνική ανασυγκρότηση
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα εμβαθύνει τις προγραμματικές του επεξεργασίας ώστε να συμπεριλάβει στο επίκεντρο του πολιτικού του σχεδίου ένα σχέδιο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης με άξονες την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής και τη διαχείριση των φυσικών πόρων με γνώμονα τις ανάγκες της κοινωνίας, την απασχόληση και ευημερία της κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι το κέρδος. Αυτό είναι και το κύριο έργο της Μόνιμης Επιτροπής Προγράμματος σε σύνδεση με τα Τμήματα και τις Οργανώσεις. Η συζήτηση πρέπει να επεκταθεί στις Οργανώσεις, στην Περιφέρεια, όπως και με την ίδια την κοινωνία.
8.Παρεμβάσεις-Καμπάνιες
Θα οργανώσουμε 6 μεγάλες παρεμβάσεις μέσα, αλλά κυρίως έξω από την Βουλή , μερικές εκ των οποίων είναι σε εξέλιξη ο σχεδιασμός τους, που θα αφορούν:
α) Ένα νέο θεσμικό και πολιτειακό πλαίσιο: Παίρνουμε την πρωτοβουλία για να αναδείξουμε την ανάγκη ενός νέου θεσμικού και πολιτειακού πλαισίου. Ένα νέο πλαίσιο που να εξασφαλίζει την πραγματική δημοκρατία, την ουσιαστική συμμετοχή, τον κοινωνικό έλεγχο και την κοινωνική λογοδοσία.. Προχωράμε στην ανοιχτή συγκρότηση ενός «Φόρουμ» πλατειάς κοινωνικής διαβούλευσης. Απευθυνόμαστε στον κόσμο των «Πλατειών», στα κινήματα, τους καλλιτέχνες και τους προοδευτικούς διανοούμενους, στους επιστημονικούς φορείς, σε όλους τους πολίτες, να συμβάλλουν με τη συμμετοχή τους.
β) Ιδιωτικοποιήσεις: Η παγκόσμια εμπειρία, οι στόχοι της συγκυβέρνησης και του Μνημονίου, οι αντιστάσεις, η πρότασή μας για τα δημόσια αγαθά και τη δημόσια και κοινωνική ιδιοκτησία
γ) Κοινωνικά δικαιώματα: Με έμφαση στα εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
δ) Φορολογικό σύστημα: Κριτική του υπάρχοντος και η δική μας εναλλακτική πρόταση
ε) Ανθρωπιστική κρίση: Διοργάνωση διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης με σύνθημα «Οι αγορές καταδικάζουν την Ελλάδα σε ανθρωπιστική κρίση», να καλέσουμε σε συμμετοχή διεθνείς φορείς, από τον ΟΗΕ έως το Ευρωκοινοβούλιο, κυρίως όμως να διαμορφώσουμε ένα ρεύμα αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και αντίστασης, με τη συμμετοχή των τοπικών και εργασιακών οργανώσεων, της Κοινοβουλευτικής ομάδας, των διανοουμένων και των καλλιτεχνών. Να καλέσουμε σε πλατειά συμμετοχή στις υπάρχουσες Δομές αλληλεγγύης και αντίστασης, να δημιουργήσουμε παντού. Η έκδοση φυλλαδίου και κεντρικής αφίσας με ενδεικτικό σύνθημα «Σταματάμε την καταστροφή-Να νικήσει η ζωή-Να φύγουν» είναι τα πρώτα απαραίτητα υλικά
στ) Παραγωγική ανασυγκρότηση: Ένα σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση δεν είναι ένα σχέδιο γραφείων και ειδικών, αντιθέτως απαιτεί την ενεργοποίηση πολλών. Χρειάζεται να κινητοποιήσουμε επιστήμονες -Έλληνες και ξένους- επιμελητήρια, συνδικάτα, συνεταιρισμούς, παραγωγικούς φορείς, κινήματα πόλης και περιβάλλοντος, συνελεύσεις κατοίκων. Χρειαζόμαστε δηλαδή μια πανελλαδική διαβούλευση, ανοικτή και δημόσια σε κάθε ενδιαφερόμενο/η, η οποία να ξεκινήσει άμεσα και να ολοκληρωθεί, εάν είναι δυνατόν9 –στο χέρι μας είναι- το Καλοκαίρι του 2013. Ένα συνέδριο όλων των συμμετασχόντων μπορεί να είναι η κατάληξη της διαβούλευσης, για την χάραξη στρατηγικών κατευθύνσεων και την διατύπωση ενός εναλλακτικού μοντέλου οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Δ. ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ – ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεμελιώνεται πάνω στη συλλογική δημοκρατική λειτουργία σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς να πισωγυρίζουμε στο μοντέλο του αυταρχικού συγκεντρωτικού κόμματος διασφαλίζουμε ότι τόσο η εκπόνηση πολιτικών όσο και η δημόσια εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ οργανώνονται από τα εκλεγμένα συλλογικά όργανα. (Γραμματεία, ΚΠΕ, Νομαρχιακές, Τοπικές Συνελεύσεις, Γραφείο Τύπου). Η πλήρης διαφάνεια και η μέγιστη δυνατή διαβούλευσης δεν είναι απλά ευκταίες, αλλά απολύτως απαραίτητες για μια επιτυχημένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, σε όλες ανεξαιρέτως τις βαθμίδες, δεσμεύονται από αυτή τη λειτουργία.
Στην καθημερινή πολιτική δραστηριότητα μας δεν έλειψαν τα λάθη και οι αδυναμίες,. Η γόνιμη κριτική που αναπτύχθηκε στην Κ. Ε. γύρω από την ανάγκη συλλογικής λειτουργίας και δημοκρατικής οργάνωσης, την ανάγκη γείωσης στην κοινωνία και στα κοινωνικά κινήματα και κυρίως την ανάγκη περιφρούρησης της αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με την επιμονή στους πολιτικούς στόχους , θα αποτελέσει τη βάση για την παραπέρα πορεία μας.
Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη περί της μεταβατικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Για το λόγο αυτό υπάρχουν περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται μια ανυπόμονη προσπάθεια λειτουργίας ως ένα κόμμα και περιπτώσεις που ανθίστανται υπέρ του συμμαχικού χαρακτήρα. Χρειάζεται για άλλη μια φορά να τονίσουμε πως σ’ αυτή τη φάση, αλλά και πάντοτε, η επιδίωξη είναι η συναίνεση, συναίνεση που δε βλάπτει τη δημοκρατική έκφραση, την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα στη δράση.
Η συγκρότηση των πολιτικών οργάνων και η τακτική και έκτακτη λειτουργία τους διήρκεσε πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι έπρεπε. Αποτέλεσμα είναι να μην έχει εμπεδωθεί ως αυτόματη λειτουργία η σχέση πολιτικού κέντρου – Τμημάτων επεξεργασίας – Οργανώσεων. Ακόμη λειτουργούμε με τον παλιό τρόπο και τις παλιές συνήθειες του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα στην πρακτική δράση. Επικοινωνιακά δεν ήταν λίγες οι φορές που αμυνόμαστε αν και έχουμε ισχυρά χαρτιά επίθεσης.
Αντίστοιχα, ανεπαρκώς προετοιμασμένες ήταν οι διεθνείς επαφές. Εκτίμησή μας είναι πως ενώ το αποτέλεσμα είναι θετικό, εσωτερικά, αλλά και μέσα στις οργανώσεις δεν αναδείξαμε επαρκώς τη σημασία τους και τα στρατηγικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων.
Σχετικά με τις εμφανίσεις στελεχών του Κόμματος στα ΜΜΕ χρειάζεται να επιμείνουμε στα εξής:
α) Το Γραφείο Τύπου είναι αυτό που συντονίζει και αξιοποιεί τις παρεμβάσεις όλων των στελεχών του Κόμματος.
β) Οι προσκεκλημένοι σύντροφοι/σσες σε τηλεοπτικές συζητήσεις ή δελτία ειδήσεων πανελλαδικής εμβέλειας ενημερώνουν και συνεννοούνται εκ των προτέρων με το Γραφείο Τύπου.
γ) Για λόγους ισότητας κανένα στέλεχος του Κόμματος, πλην του εκπροσώπου τύπου, δεν μπορεί να εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές πανελλαδικής εμβέλειας πάνω από 2 φορές την βδομάδα, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος (πολύ εξειδικευμένο θέμα, έκτακτο γεγονός κλπ.).
Συγχρόνως να φροντίσουμε:
α) Τον κοινό δημόσιο λόγο μας, με την ενδυνάμωση της τεκμηρίωσης, του πολιτικού σχεδιασμού, της επικοινωνίας Αποδέκτες των επεξεργασιών είναι η Κοινοβουλευτική Ομάδα, το στελεχιακό μας δυναμικό στο Κέντρο και την Περιφέρεια, τα Τμήματα της Κ.Ε.
β) Την καλύτερη προετοιμασία με υλικό τεκμηρίωσης, με συσκέψεις παλαιότερων και νεότερων στελεχών, ώστε ν’ αποφεύγονται μονομερείς μη συνεννοημένες εκφωνήσεις και προτάσεις.
γ) Υλικό στις οργανώσεις για περιοδείες και εξορμήσεις
δ) Αξιοποίηση των επεξεργασιών των Τμημάτων. (Κοινή λίστα τεκμηρίωσης, ενημέρωσης, non paper, βουλευτών, γραμματείας, Κ.Ε. και γραμματέων Ν.Ε.)
ε) Στο πλαίσιο του Οργανωτικού Γραφείου συγκροτείται Τεχνική Γραμματεία με ευθύνη την τεχνική οργανωτική υποστήριξη, τη διαμόρφωση αρχείου, τον καθορισμό ομιλητών/τριων σε εκδηλώσεις, κ.α.
Μπροστά μας είναι δύο μεγάλα ζητήματα:
1.Η συγκρότηση Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, ζήτημα με το οποίο θα ασχοληθεί άμεσα η Γραμματεία.
2. Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.
Για την προετοιμασία του Συνεδρίου συγκροτούμε τις επιτροπές Θέσεων και Καταστατικού. Όποια μέλη της ΚΕ επιθυμούν μπορούν να συμμετάσχουν, ταυτόχρονα εξουσιοδοτείται η στην Γραμματεία για την οριστική συγκρότηση. Οι 2 επιτροπές πρέπει να έχουν ολοκληρώσει την πρώτη φάση του έργου τους έως τις 20 Μάρτη. Με προσανατολισμό το Συνέδριο να γίνει πριν το καλοκαίρι, αλλά και με το μυαλό στις πολιτικές εξελίξεις και την πολιτική και κοινωνική μας δράση. Στη συνεδρίαση της ΚΕ τον Μάρτιο να ορίσουμε με ακρίβεια τις διαδικασίες και την ημερομηνία του Συνεδρίου. Αντίστοιχα, θα λειτουργήσουμε για τις Νομαρχιακές Συνδιασκέψεις και την εκλογή –συγκρότηση Ν.Ε.
Στα Άμεσα Καθήκοντα περιλαμβάνονται επίσης να ξεκινήσει κύκλος ανοιχτών συνελεύσεων, περιοδειών και εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα με κεντρικό στόχο να καταδειχτεί πως η ελπίδα είναι μπροστά μας, στην αντίσταση, στην αλληλεγγύη, την ενότητα, την κυβέρνηση της Αριστεράς.
6 Φεβρουαρίου 2013
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ σε παράσταση.
Συβρισαρίου), σας προσκαλεί στη νέα μουσική ανατρεπτική κωμωδία «ΠΟΥΝΤΣ
ΝΑΤΣ ΔΤΣΜ ΠΑΤΣ» των Stage Alive, το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου, στις 9 το βράδυ.
Πρόκειται για την κωμωδία των: Π. Σταυροπούλου & Β. Τάτση
σε σκηνοθεσία της Λ. Δημητρακοπούλου.
Παίζουν: Πηνελόπη Ανδρεάδη
Γιώτα Ευσταθίου
Νάντια Κλάδη
Θανάσης Σταυρόπουλος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)