Η Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ, συζήτησε αναλυτικά σε συνέχεια προηγούμενων
ανακοινώσεων του κόμματος, για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην
Ουκρανία.
Η Ουκρανία διαλύεται ως κρατική οντότητα. Ο λαός της βιώνει εδώ και
χρόνια μια διαρκή φτωχοποίηση και εξαθλίωση, αποτέλεσμα των πολιτικών
του διεφθαρμένου και αυταρχικού καθεστώτος Γιανουκόβιτς, ενώ η στάση της
Ε.Ε. και της Ουάσιγκτον ενθαρρύνει κάθε ενέργεια που προσβλέπει στην
αποσταθεροποίηση της χώρας, στηρίζοντας ταυτόχρονα, έμμεσα ή άμεσα, τις
πιο ακραίες νεοναζιστικές και εξτρεμιστικές ομάδες, που σήμερα
διαπραγματεύονται ισχυρές θέσεις στην λεγόμενη «κυβέρνηση εθνικής
ενότητας». Η ενθάρρυνση νεοφασιστικών δυνάμεων και η ανοχή στη βίαιη
κατάλυση στοιχειωδών πολιτικών και μειονοτικών δικαιωμάτων στην Ουκρανία
από την πλευρά των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ, συνιστά ανησυχητική
ακραία κλιμάκωση της μέχρι τώρα στάσης των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ
απέναντι σε αντιδημοκρατικές αποφάσεις χωρών-μελών της (Βαλτικές χώρες,
Ουγγαρία κλπ), που απαγορεύουν την ελεύθερη δράση κομμουνιστικών
κομμάτων, αλλά και προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις η Ουκρανία προσφέρεται ακόμη
περισσότερο για λεηλασία από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και αδηφάγα
χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, ενώ οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές
αντιθέσεις δημιουργούν τεράστιους κινδύνους για την ειρήνη στη καρδιά
της Ευρώπης.
Η Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει τις βάρβαρες και δολοφονικές
νεοναζιστικές επιθέσεις σε βάρος κομμουνιστών, εβραίων και δημοκρατών
πολιτών στη χώρα, την καταστροφή μειονοτικών σχολείων, αντιφασιστικών
και ιστορικών μνημείων, την ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση
μειονοτικών γλωσσών και δικαιωμάτων στη χώρα, με τα πρόσφατα νομοσχέδια
που ψήφισε, αφαιρώντας βασικά συνταγματικά δικαιώματα του ελληνισμού της
διασποράς αλλά και ουκρανών ελληνικής καταγωγής.
Καταγγέλλουμε ως αντιδημοκρατική εκτροπή την απαγόρευση του Κ.Κ.
Ουκρανίας, τον εμπρησμό των γραφείων του στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις,
όπως επίσης και το πογκρόμ και τη διαπόμπευση που έχει εξαπολυθεί
ενάντιων των μελών και φίλων του. Εκφράζουμε την ουσιαστική αλληλεγγύη
μας, μαζί με τις αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης, και θα αναλάβουμε κάθε
αναγκαία πρωτοβουλία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ώστε να διασφαλιστεί η
εδαφική ακεραιότητα και η ειρήνη στη Ουκρανία, στη βάση των αρχών της
καταστατικής χάρτας του ΟΗΕ. Θα δουλέψουμε ενεργά για την απομόνωση του
νεοναζισμού και των εγκληματικών στοιχείων στην Ουκρανία, στην Ελλάδα
και στην Ευρώπη.
Μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, μια δεύτερη τραγωδία κτυπά την καρδιά της Ευρώπης.
Ως προεδρεύουσα χώρα της Ε.Ε. η Ελλάδα, αντί να προχωρήσει σε ενέργειες
που θα δρομολογούσαν την κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, την
διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και την ασφάλεια όλων
των πολιτών της, συμπεριλαμβανόμενων και των 100.000 ελλήνων της
διασποράς, πράττει ό,τι είναι δυνατό ώστε το μοναδικό «φάρμακο» για την
Ουκρανία να είναι το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ για μια νέα «συνταγή εξαθλίωσης»
για τον λαό της. Αλήθεια, πόσο ισχυρή είναι πια η πολιτική εξάρτηση
και η διαπλοκή της κυβέρνησης με τους δανειστές ;
Η σημερινή ελληνική μνημονιακή κυβέρνηση πρωτοστάτησε στην νομιμοποίηση
του σημερινού status quo στην Ουκρανία. Ο υπουργός Εξωτερικών κ.
Βενιζέλος οφείλει να αφουγκραστεί τις βάσιμες φοβίες και αγωνίες του
ελληνισμού στην Ουκρανία, να δράσει ανάλογα και να πάψει να κατηγορεί
τον ΣΥΡΙΖΑ για μικροπολιτική. Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση να
πράξει τα αυτονόητα:
1. Να μην ανεχθεί μια κυβέρνηση στην Ουκρανία που παίζει με τη φωτιά, την ανομία, την βία και τον νεοναζισμό.
2. Να ανακαλέσει τον έλληνα πρεσβευτή στο Κίεβο για διαβουλεύσεις,
και να πάρει όλα τα αναγκαία, διπλωματικά, νομικά και θεσμικά μέτρα για
την προστασία την ελληνικής μειονότητας στην Ουκρανία, η οποία έχει
πάψει να προστατεύεται από την πρόσφατη κατάργηση του συντάγματος της
χώρας.
3. Να πράξει ό,τι είναι δυνατό σε νομικό, διπλωματικό και θεσμικό
επίπεδο, ώστε ο κυρίαρχος λαός της Ουκρανίας, χωρίς ξένους προστάτες και
επεμβάσεις, σε συνθήκες ειρήνης και δημοκρατίας, να αποφασίσει για το
δικό του μέλλον. Η ειρήνη είναι η βασική προϋπόθεση, προκειμένου οι λαοί
της Ευρώπης να οικοδομήσουν ένα διαφορετικό μέλλον, χωρίς ζώνες
επιρροής και στρατιωτικές αντιπαραθέσεις.