Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΙΟ ΧΑΚΚΑ


…Στ’άλλα τέλια θα τραγουδήσω τον αγώνα.


Σάββατο: 09/03/2013
 Ώρα: 19:30
Στέκι φίλων του ΣΥΡΙΖΑ: (Ούλοφ Πάλμε & Σιβρισσαρίου)
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Μια αναδρομή στα χρόνια της δικτατορίας στην Αργεντινή μέσα από τη ζωή και τα μάτια του Φλορεάλ που συνελήφθη από την χούντα και αποφυλακίστηκε με την πτώση της, ντυμένη με την υπέροχη μουσική του ASTOR PIAZZOLA.
Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ανατροπές στο νέο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Πειραιά-Δεύτερη δύναμη η Αυτόνομη Παρέμβαση- Καταποντίστηκαν οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ

Με μεγάλη κερδισμένη την παράταξη της "Αυτόνομης Παρέμβασης", που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ, η οποία αύξησε ποσοστά και έδρες και αναδείχθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία της, ως δεύτερη δύναμη ολοκληρώθηκαν οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (ΕΚΠ). Κερδισμένη, πάντως, θα πρέπει να θεωρείται και η προσκείμενη στο ΠΑΜΕ παράταξη της ΔΕΣΚ, που αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά πρώτη δύναμη κερδίζοντας μια έδρα από όσες είχε στο προηγούμενο ΔΣ. Από τα σημεία με ξεχωριστό ενδιαφέρον ήταν ότι για πρώτη φορά δεν συμμετείχε στις εκλογές του ΕΚΠ παράταξη με την ονομασία ΠΑΣΚΕ, η οποία συμμετείχε σε ένα σχήμα με την ονομασία Ενωτική Παμπειραϊκή Αγωνιστική Κίνηση (ΕΠΑΚ), που έχασε μεγάλο μέρος των δυνάμεών της και μια έδρα από τις 5 που κατείχε η προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστική παράταξη. Τέλος, σημαντικές απώλειες είχε και η προσκείμενη στη ΔΑΚΕ (ΝΔ) ΕΔΑΣ, η οποία έχασε δύο έδρες και περιορίστηκε στις 2. Πάντως, για την συγκρότηση του προεδρείου δεν αναμένονται εκπλήξεις αφού τουλάχιστον οι δύο πρώτες παρατάξεις εκφράζονται υπέρ της συγκρότησης- όπως ήταν και στην προηγούμενη διοίκηση- αντιπροσωπευτικού προεδρείου, με τον πρόεδρο να προέρχεται και πάλι από την ΔΕΣΚ αλλά αυτή την φορά ο γενικός γραμματέας να προέρχεται από την Αυτόνομη Παρέμβαση. Αναλυτικά, τα αποτελέσματα για το 19μελες ΔΣ και τους αντιπροσώπους για το συνέδριο της ΓΣΕΕ έχουν ως εξής: ΔΕΣΚ (πρόσκειται στο ΠΑΜΕ) 8 έδρες (είχε 7 έδρες) για το ΔΣ και 8 αντιπρόσωποι για τη ΓΣΕΕ Αυτόνομη Παρέμβαση (πρόσκειται στο ΣΥΡΙΖΑ) 5 έδρες (είχε 3) για το ΔΣ και 5 αντιπρόσωποι για τη ΓΣΕΕ. ΕΠΑΚ (πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ) 4 έδρες (είχε 5 έδρες) και κανένας αντιπρόσωπος για τη ΓΣΕΕ ΕΔΑΣ (πρόσκειται στη ΔΑΚΕ) 4 έδρες (είχε 3 έδρες) και κανένας αντιπρόσωπος για τη ΓΣΕΕ. Σε επίπεδο ψήφων οι παρατάξεις έλαβαν για το ΔΣ: ΔΕΣΚ 94 (είχε λάβει 114 ψήφους) Αυτόνομη Παρέμβαση: 58 (είχε λάβει 47) ΕΠΑΚ: 45 (88) ΕΔΑΣ: 18 (64) Ανακοίνωση της Αυτόνομης Παρέμβασης Η Αυτόνομη Παρέμβαση σε ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής: Ολοκληρώθηκε στις 26/2/2013 το 33ο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπροσώπων για το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στο Συνέδριο η Αυτόνομη Παρέμβαση έθεσε τα προβλήματα των εργαζομένων της πόλης, τις συνέπειες που αντιμετωπίζουν αυτοί από την σφοδρή και βάρβαρη πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και της τρόικας σε βάρος των κατακτήσεών τους. Ειδικότερα η Αυτόνομη Παρέμβαση ανέδειξε το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας που έχει πάρει δραματικές διαστάσεις στην πόλη του Πειραιά και έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον μέσο όρο της ανεργίας στην χώρα μας, όπως είναι στον χώρο της Ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, στους Ναυτεργάτες, στο εμπόριο, στις υπηρεσίες, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις κ.α. Επισήμανε την ανάγκη το συνδικαλιστικό κίνημα να επαναπροσδιορίσει την τακτική και την στρατηγική του και να αγωνισθεί με συνέπεια και αποφασιστικότητα ενάντια στις μνημονιακές και κυβερνητικές πολιτικές, να συσπειρώσει τους εργαζόμενους και να οργανώσει νέους αγώνες με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής αλλά και της κυβέρνησης που την υλοποιεί. Τέλος η Αυτόνομη Παρέμβαση στην τοποθέτησή της υπογράμμισε ότι και σε αυτό το Συνέδριο υπήρξαν σοβαρά κρούσματα νόθευσης και αλλοίωσης της θέλησης και της βούλησης των εργαζομένων με αποτέλεσμα να μην καταγραφούν οι πραγματικοί συσχετισμοί δυνάμεων. Δεν έλειψαν νοσηρά φαινόμενα όπως οι διπλοεγγραφές μελών, τα μαϊμουδένια μέλη που παραφουσκώνουν τις δυνάμεις, κυρίως της δύναμης του ΠΑΜΕ σε ορισμένα Σωματεία στα οποία δεν υπάρχουν αντιπολιτευτικές δυνάμεις, δεν προσκομίστηκαν τα απαιτούμενα από το καταστατικό δικαιολογητικά, υπήρξε επιλεκτική ταμειακή μεταχείρηση διάφορων Σωματείων κ.λπ. Η Αυτόνομη Παρέμβαση διατύπωσε την πρόταση για την ανάγκη ουσιαστικού εκδημοκρατισμού των συνδικάτων, την ανάγκη να θεσπιστούν διατάξεις που θα κατοχυρώνουν το ενιαίο και αδιάβλητο των εκλογικών διαδικασιών των Σωματείων, μακριά από πλαστούς συσχετισμούς που οδηγούν στην παραχάραξη της θέλησης των εργαζομένων. Στην κατεύθυνση αυτή η Αυτόνομη Παρέμβαση πρότεινε την θέσπιση συνδικαλιστικού βιβλιαρίου, την μηχανοργάνωση των Συνδικάτων και την άμεση προσφυγή σε καταστατικό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του καταστατικού του ΕΚΠ έτσι ώστε αυτό να ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες των συνδικάτων και των εργαζομένων.

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

<![endif]-->Η εμπειρία του Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα – Καισαριανής
Την Παρασκευή 01-03-2013 και ώρα 7 - 9 το απόγευμα στο Στέκι Μελών και Φίλων του ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής
(Συβρισσαρίου & Ούλωφ Πάλμε, Καισαριανή)

Ομιλητές:
1. Δημήτρης Πλουμπίδης: Αναπλ. Καθ. Ψυχιατρικής – Υπεύθυνος ΚΚΨΥ Βύρωνα – Καισαριανής

2. Αργυρώ Κυριαζή: Ψυχίατρος

3. Μανώλης Λουκαδάκης: Ψυχολόγος
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Πρόσκληση -εκδήλωση

Εκδήλωση θα πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής με θέμα:
"Οι πολιτικές εξελίξεις, και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για έξοδο απο την κρίση", την Τρίτη 19/2 στις 19:30 το απόγευμα στο Δημαρχείο Καισαριανής, με ομιλητή το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Αλέκο Καλύβη.
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ Ε.Ε. ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Θέση της Συνέλευσης 14/2/2013
του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ


Με αφορμή τη συζήτηση για τη διεύρυνση της Ε.Ε. με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται στην επικαιρότητα, το ζήτημα της πολιτικής των διευρύνσεων της Ένωσης.
Υπό αυτό το πρίσμα, αποτελεί άμεση ανάγκη να αναλυθεί και να διευκρινισθεί το τι ακριβώς σημαίνει στις σημερινές συνθήκες η διεύρυνση και ποια πρέπει να είναι η θέση της Αριστεράς.
Η διαδικασία της διεύρυνσης είναι μια υπόθεση όχι απλά ή μόνον τεχνοκρατική, που αφορά τους θεσμούς της Ε.Ε., αλλά πρωτίστως αφορά τους λαούς κάθε χώρας.
Η Αριστερά στην Ευρώπη όπως εκφράζεται κατά κύριο λόγο μέσω του ΚΕΑ, αλλά και σε κάθε χώρα χωριστά, οφείλει και πρέπει να εντάξει και την πολιτική της διεύρυνσης όχι μόνο στον θεωρητικό πολιτικό της λόγο, αλλά και στο δικό της πολιτικό σχεδιασμό και να μην αφήσει να εξελίσσεται μόνο με πρωτοβουλίες των κυρίαρχων συντηρητικών, σοσιαλδημοκρατικών και νεοφιλελεύθερων δυνάμεων.
Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται η άμεση επικοινωνία με τους λαούς των υπό ένταξη χωρών μέσω των μαζικών τους συνδικαλιστικών οργανώσεων, των κινημάτων τους και φυσικά μέσω των Αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην κάθε χώρα ώστε να υπάρχει ένας κοινός σχεδιασμός και ένταξη των δυνάμεων αυτών στο σχέδιο της Αριστεράς.

Ι. ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΕ

Είναι σαφές ότι με την περιδίνηση στην οικονομική κρίση και την κυριαρχία των θιασωτών του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, οι οποίοι έχουν ως επικεφαλής και κύριο εκφραστή στο πολιτικό επίπεδο την κα Μέρκελ, επιχειρείται μια συνολικότερη συντηρητική και αντιδημοκρατική ανασυγκρότηση της Ε.Ε.

Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος που επιφυλάσσεται για μεγάλο εύρος κοινωνικών δυνάμεων, χωρών ή ακόμα και ευρύτατων περιφερειών στην Ευρώπη, είναι ρόλος ιδιότυπων ειδικών οικονομικών ζωνών με περιορισμένα δημοκρατικά, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα και όχι μόνο. Ακόμη και τα αστικά συντάγματα και καταστατικοί χάρτες μοιάζουν ανίκανα να ανακόψουν την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Η προοπτική αυτή επιχειρεί να εδραιώσει την ηγεμονία των συντηρητικών δυνάμεων της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη. Αυτό επιτυγχάνεται με το να οδηγείται η Ένωση σε μια σκληρή νεοφιλελευθεροποίηση, με το να απονεκρώνονται τα κοινωνικά κεκτημένα τα οποία είναι απόρροια αγώνων δεκαετιών, με το να αποδομείται στις πλέον αδύναμες χώρες η διάκριση των εξουσιών προς όφελος της εκτελεστικής εξουσίας η οποία λειτουργεί ως φερέφωνο της Γερμανικής νεοφιλελεύθερης συντήρησης, με το να εξαφανίζεται με όρους υποτέλειας η εθνική κυριαρχία και ταυτόχρονα να δημιουργείται η περίφημη Ευρωπαϊκή Ένωση των δύο ή των περισσότερων ταχυτήτων.

Οι χώρες που εντάχθηκαν στα τελευταία δέκα χρόνια, με εξαίρεση ίσως την Μάλτα και την Κύπρο, οι υπό ένταξη χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αλλά και υπό συνθήκες κάποιες απο τις χώρες του νότου που βρίσκονται σε οικονομική πολιορκία επιδιώκεται να ενταχθούν στην δεύτερη ταχύτητα της Ε.Ε.

Αυτή η στρατηγική έχει δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις όχι μόνο στους εργαζόμενους, που σχεδόν καθημερινά διαδηλώνουν στους δρόμους και στις πλατείες της Ευρώπης, αλλά ακόμα και σε συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας που μέχρι πρότινος ήταν καθηλωμένες.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εποχή μεγάλων συγκρούσεων και ως Αριστερά οφείλουμε να συγκροτήσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα βάλει φρένο στον νεοφιλελεύθερο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα.

Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι στις υπό ένταξη χώρες, ακόμη και αυτήν την περίοδο της συντηρητικοποίησης, έστω και με μια μεγαλύτερη διστακτικότητα απ' ότι στο όχι μακρινό παρελθόν, όπως κατέδειξε χαρακτηριστικά το δημοψήφισμα της Κροατίας, οι λαοί νομίζουν ότι κάτι καλύτερο θα υπάρξει γι’ αυτές από την ένταξη τους στην Ε.Ε..

ΙΙ. Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ


Επικεντρώνοντας στις κινήσεις της Ένωσης το αμέσως προσεχές μέλλον, το ζήτημα της διεύρυνσης εντοπίζεται κυρίως στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και στην Τουρκία.

Σε αυτές τις γειτονικές μας χώρες υπάρχουν τεράστια προβλήματα και τραγικές ανισότητες. Τα προβλήματα που εντοπίζονται στο οικονομικό περιβάλλον αφορούν πρώτα και κύρια στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα παρατηρούνται μεγάλα ελλείμματα ως προς το είδος της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι πολίτες.
Ασφαλώς κάθε χώρα αποτελεί και ξεχωριστή περίπτωση, ωστόσο μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε μερικά από αυτά που αποτελούν κοινό τόπο με διαφορετικά βεβαίως κατά τόπο χαρακτηριστικά, προκειμένου να αποτυπώσουμε το τοπίο.
Προβλήματα σε σχέση με την προστασία και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων
Προβλήματα σε σχέση με τα δικαιώματα συνδικαλιστικής δραστηριότητας των εργαζομένων και το δικαίωμα τους για συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Προβλήματα με τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικά και ειδικότερα των μειονοτήτων, των γυναικών, των κρατουμένων, των LGBT.

Προβλήματα διαφθοράς που συνδυάζονται με την ασυλία των ανώτατων λειτουργών και της άρχουσας τάξης, την σύγχυση στην άσκηση των διακριτών εξουσιών, την κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης και τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Υψηλά ποσοστά πληθυσμού που είναι κάτω από το όριο της φτώχιας
Έλλειψη προστασίας των παιδιών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Προβλήματα προστασίας και σεβασμού του περιβάλλοντος.
Θα πρέπει να είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι απέναντι στους λαούς των χωρών αυτών: αφενός μεν οι κυρίαρχες τάξεις της χώρας τους και οι συντηρητικές πολιτικές κυβερνήσεις τους, αφετέρου δε οι ευρωπαϊκοί νεοφιλελεύθεροι θιασώτες, προεξάρχουσας της Γερμανίας, είναι ο πιο μεγάλος αντίπαλος τους στην πορεία τους για την ένταξη στην Ε.Ε.

i) Οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις τους γιατί έχοντας επίγνωση των τεράστιων καθυστερήσεων που υπάρχουν στην χώρα τους, επιδιώκουν είτε να προσδεθούν σε άρματα ισχυρών, κυρίως της Γερμανίας, με οιοδήποτε κόστος και κυρίως αποδομώντας και απεμπολώντας κάθε έννοια δικαιώματος, είτε να μεταθέσουν την συζήτηση σε ζητήματα εθνικού αλυτρωτισμού και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς των χωρών τους. Στην προσπάθειά τους αυτή βρίσκουν «ιδιότυπους συμμάχους» που εμφανίζονται ως «εχθροί», στα πιο εθνικιστικά στοιχειά και στα στοιχεία θρησκευτικού φανατισμού που υπάρχουν και στην Ελλάδα και που ευτυχώς δεν είναι κυρίαρχα. Αν και από την μεριά του Ελληνικού πολιτικού συστήματος κυριαρχούσε ο φανατικός εθνικισμός οι λαοί θα μπορούσε με ευκολία να οδηγηθούν σε απρόβλεπτες περιπέτειες.

ii) To νεοφιλελεύθερο ευρωπαϊκό κατεστημένο, γιατί με την καταστροφική πολιτική που επιβάλλει αποδομεί κάθε κοινωνικό κεκτημένο και τις συνέπειες της πολιτικής αυτής τις βιώνουμε και εμείς ως λαός με την ίδια ένταση που τις βιώνουν ήδη και οι υπό ένταξη χώρες. Θα πρέπει επομένως να καταστεί σαφές στους λαούς των γειτονικών χωρών ότι αντίπαλος τους είναι οι κυρίαρχες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της Ευρώπης που τους αντιμετωπίζουν ως αγορά και όχι ως κοινωνίες με δικαιώματα και με εθνική αξιοπρέπεια. Που κρατάνε καθηλωμένο τον κοινοτικό προϋπολογισμό με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα σύγκλισης ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες χώρες της Ε.Ε., πολύ περισσότερο δε, σε αυτές που επίκειται να εισέλθουν. Που βάζουν τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η αναφορά στα προβλήματα δεν γίνεται για να σηκώσουμε τείχη ανάμεσα στους λαούς μας, αλλά για να εντάξουμε και αυτούς τους λαούς στο πανευρωπαϊκό μέτωπο εναντίον του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού.

Ο πιο σημαντικός όμως λόγος είναι η ανάγκη για να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του κοινοτικού κεκτημένου προς μια νέα, προοδευτικότερη κατεύθυνση, μια κατεύθυνση που θα κινείται στους άξονες των θεωρητικών εμπνευστών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος της αριστεράς που οραματίστηκαν την Ευρώπη των λαών, δηλαδή μια Ευρώπη με ίσα δικαιώματα για όλους.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θεωρεί ότι είναι επιβεβλημένο να δοθεί η δυνατότητα και ο λόγος στους λαούς και αυτοί κυρίαρχα να αποφασίσουν, αν θέλουν να ενταχθούν στην Ε.Ε.

Η όποια απόφαση τους θα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή.

Οι λαοί των δυτικών Βαλκανίων ειδικότερα πρέπει να γνωρίζουν ότι στις δυνάμεις τη Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα βρουν ένα ειλικρινή φίλο και ένα εν δυνάμει σύμμαχο στην προσπάθεια τους να επιλύσουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην χώρα τους, αλλά κυρίως για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη: Την ανάγκη για ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πορείας, την ανατροπή της συντηρητικής ανασυγκρότησης της Ευρώπης.

ΙΙΙ. ΕΠΑΝΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Δυστυχώς, δεδομένων των αποτελεσμάτων της καπιταλιστικής κρίσης, πολλές κατά βάση συντηρητικές δυνάμεις σηκώνουν την σημαία της εθνικής αναδίπλωσης. Κάποιες από αυτές, προχωράνε ακόμα παραπέρα, ευαγγελιζόμενοι την αυτονομία των πλουσιότερων περιοχών μέσα στην ίδια χώρα, έναντι των φτωχότερων.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον διαχωρισμό μέσα στην Ευρώπη σε πλούσιες χώρες ή πλούσιες περιφέρειες από την μια και σε φτωχές από την άλλη.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την νέα χάραξη των συνόρων μέσα στην Ευρώπη με πρόσχημα ότι πρέπει να χωριστούν οι πλούσιοι από τους φτωχούς ή οι εκλεκτοί από τους παρακατιανούς.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επανεθνικοποίηση των πολιτικών της Ε.Ε.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να μετατραπεί η Ευρώπη σε ένα πεδίο εθνικών και περιφερειακών ανταγωνισμών.
Δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε στις λογικές που ακόμα και πολλές αριστερές δυνάμεις προβάλλουν ενός νέου νομισματικού πολέμου στο όνομα μιας νέας κατ' επίφαση “ανταγωνιστικότητας”
Οφείλουμε να προβάλλουμε την ενότητα των λαών και των εργαζομένων και αγωνιστικά να επιβάλλουμε την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού ως προτεραιότητα για τους λαούς της Ευρώπης.

Ταυτόχρονα και κυρίως ως προς τις σχέσεις μας με τους γείτονές μας, οι όποιες πραγματικές ή υποτιθέμενες διμερείς διαφορές πρέπει να επιλύονται στο πλαίσιο του σεβασμού του διεθνούς δικαίου με την αιγίδα του ΟΗΕ και σε πνεύμα που να προωθεί την καλή γειτονία και την συνεργασία ανάμεσα στις χώρες και τους λαούς.

Η ύπαρξη τυχόντων διμερών διαφορών πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εκκρεμότητα μεταξύ της Ε.Ε. και της υπό ένταξη χώρας και να αναζητείται λύση στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ώστε να αποφεύγονται διαδικασίες αρνησικυρίας (βέτο)

ΙV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Βιώνουμε την μεγαλύτερη κρίση όχι μόνον του ίδιου του οικοδομήματος της ΕΕ αλλά και ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος. Οι νεοφιλέυθερες στρεβλώσεις και ο ηγεμονισμός της Γερμανίας οδηγούν στο μετασχηματισμό της Ένωσης σε ένα νεοφιλεύθερο αντιδημοκρατικό μόρφωμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το όραμα για μια άλλη Ευρώπη. Η ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης των λαών μέσα σε μια περιοχή κοινωνικής ειρήνης, ισονομίας και ευημερίας που θα εκτείνεται απο τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια πρέπει να παραμείνει στρατηγικός στόχος. Όλοι οι λαοί θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι υπό τους όρους και τις συνθήκες που δεν θα υποδεικνύουν οι αγορές ή οι νεοφιλελεύθεροι κοινοτικοί κανόνες αλλά ένα νέο κοινωνικό κοινοτικό κεκτημένο, με διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων, όλης της κοινωνίας ανεξαρτήτως φυλής ή καταγωγής.

Περαιτέρω, η διαδικασία ένταξης θα πρέπει να εντάσσεται σε συγκροτημένο πρόγραμμα οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης με προοπτική να αποτραπούν τα σχέδια για δημιουργία Ε.Ε. με περισσότερες της μιας ταχύτητας. Αυτό συνεπάγεται την άμεση αύξηση των κοινωνικών πόρων για το σύνολο των προγραμμάτων σύγκλισης.

Βασικός άξονας της πολιτικής μας και της πολιτικής της ευρωπαϊκής αριστεράς θα πρέπει να είναι η δικαιοσύνη, η ισονομία και η δημοκρατία για όλους τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης, σε μια Ευρώπη της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, σε μια Ευρώπη εγγυητή της Ειρήνης για όλη την Ανθρωπότητα, σε μια μια Ευρώπη με προοπτική σοσιαλιστική.



Διαβάστε Περισσότερα »

Η Ευρωπαϊκή μας πολιτική: Νέα καθήκοντα αναγκαία και επείγοντα

Στέλιου Παππά
Συντονιστή
 του Τμήματος Ευρωπαϊκής ΠολιτικήςΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ


Εισαγωγική ομιλία στην συνέλευση.

Η συνεδρίαση του τμήματος μας πραγματοποιείται λίγες μέρες μετά την απόφαση για τον προϋπολογισμό της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε.
Βρισκόμαστε σε περίοδο που ενώ όλα δείχνουν ότι υπάρχει θεαματική μείωση της κατανάλωσης σε όλες τις χώρες, με συντριπτικά μεγέθη στις χώρες του νότου αλλά ακόμα και στις πλεονασματικές χώρες της ευρωζώνης.
Η συνολική ζήτηση επηρεάζεται αρνητικά και προκαλεί στασιμότητα και ύφεση η οποία αποτελεί κεντρικό πρόβλημα στην Ε.Ε.
Ο ηγέτες της Ε.Ε., μαζί με αυτούς και η κυβέρνηση των μερκελιστών που κυβερνάει την χώρα μας, επιλέγουν για μια ακόμα φορά να στοιχηθούν πίσω από τις επιλογές της Μερκελ και του Κάμερον και να μειώσουν τον προϋπολογισμό και να συνεχίσουν τις γενικευμένες πολιτικές λιτότητας και της λεγόμενης «δημοσιονομικής εξυγίανσης» που αναπαράγουν την κρίση.
Ο προϋπολογισμός που εισηγούνται για την περίοδο 2014-2020 θα εντείνει την ύφεση.
Εντάσσεται σε γενικότερο πολιτικό σχέδιο κοινωνικής αναλγησίας που οδηγεί σε νέα ύψη την ανεργία και διογκώνει την λιτότητα.
Επί πλέον τόσο για την Ελλάδα όσο και για άλλες χώρες η εκταμίευση εξαρτάται ευθέως από την τήρηση των μνημονιακών δεσμεύσεων και την τήρηση του αυστηρού δημοσιονομικού πλαισίου.
Πρόκειται για συνειδητή επιλογή που επιβεβαιώνει την εκτίμηση που πριν λίγες μέρες έκανε η Κ.Ε. του κόμματος μας. Ότι δηλαδή επιδιώκουν συνειδητά να διαμορφώσουν ιδιόμορφες “Ειδικές Οικονομικές Ζώνες” μέσα στην Ε.Ε. για να σώσουν τον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό.
Αυτός ο προϋπολογισμός όμως δεν πρέπει να περάσει και για το λόγο αυτό καλούμε τους λαούς της Ευρώπης σε όλες τις χώρες να αντιδράσουν, καλούμε τους ευρωβουλευτές να πουν ΟΧΙ σε αυτόν τον προϋπολογισμό.
Ο κεντρικός πολιτικός στόχος του κόμματος μας είναι η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και η αλλαγή στην Ευρώπη. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι οι απαιτήσεις του λαού είναι αυξημένες τόσο προς το κόμμα μας συνολικά όσο και σε κάθε τμήμα και κύτταρο του κόμματος ειδικότερα.
Οι υποχρεώσεις μας ως Τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής είναι και πρωτόγνωρες και μεγάλες, είτε είμαστε αξιωματική αντιπολίτευση, είτε με την ψήφο του Ελληνικού λαού αναδειχτούμε σε κυβέρνηση της χώρας.
Θα ήθελα να επισημάνω κάποια δεδομένα, κάποια σοβαρά προβλήματα που τρέχουν και πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουμε στο αμέσως προσεχές μέλλον.

Η προσπάθεια που πρέπει να γίνει προβλέπεται επίπονη για να είμαστε έτοιμοι σε κάθε περίπτωση.
1. Από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 η χώρα μας θα πρέπει να συμμετέχει στο προεδρείο της Ε.Ε. και από 1.1.2014 θα αναλάβει την προεδρία της. Η προοπτική αυτή μας δημιουργεί νέες αυξημένες υποχρεώσεις και ευθύνες.
2. Η προετοιμασία μας για της Ευρωεκλογές που θα γίνουν του χρόνου θα μας επιφορτίσει με επιπρόσθετες ευθύνες δεδομένου ότι είμαστε μια από τις κύριες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και έχουμε μέχρι σήμερα διαδραματίσει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ενοποίηση των δυνάμεων της.
3. Η αυξημένη πολιτική μας δύναμη μας επιφορτίζει με την υποχρέωση να συμβάλουμε ώστε να αλλάξει ο συνολικός προσανατολισμός ανάπτυξης στην Ε.Ε. ώστε:
3.1 Να εκπονηθεί ένα σχέδιο μιας ριζικής δημοκρατικής επανίδρυσης της Ευρώπης ως ένα συνολικότερο στρατηγικό σχέδιο.
3.2 Να αλλάξει άμεσα ο προϋπολογισμός για την περίοδο 2014-2020, με πρώτο βήμα την καταψήφιση του από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
3.3 Να απαντήσουμε στις σχεδιαζόμενες προτάσεις Ρομπάϊ «Για τον συντονισμό των εθνικών οικονομικών πολιτικών», με την δική μας πρόταση.
3.4 Να αλλάξει ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
3.5 Να διεκδικήσουμε ένα νέο σχέδιο για την ανόρθωση της οικονομίας των χωρών που έχουν πληγεί από την κρίση. Να απορριφθούν η πολιτική των μνημονίων, η παρουσία του ΔΝΤ στην Ε.Ε. και να αξιοποιηθούν οι υπάρχοντες πόροι σε πρώτη φάση.
3.6 Να ανασχεδιαστεί η κοινή αγροτική πολιτική.
3.7 Να αλλάξει το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο και να επανασχεδιαστεί μια ενιαία δημοσιονομική πολιτική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο
3.8 Να τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, η διαδικασία της τραπεζικής ενοποίησης.
3.9 Να προωθηθεί η φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών
3.10 Να αξιολογηθεί εξ αρχής ο ρόλος των οίκων αξιολόγησης με κατεύθυνση να αλλάξει ριζικά η διαδικασία αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών.
3.11 Να υπάρξει έναρξη συζητήσεων για ένα σύμφωνο ειρήνης, συνεργασίας και ανάπτυξης με την Ρωσία και με τις χώρες του BRIC.
3.12 Να απαγορευτεί η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων της Ε.Ε. και των χωρών της Ευρώπης έξω από τα σύνορα της.
3.13 Να επανασχεδιαστεί μια νέα μεταναστευτική πολιτική.

Προκειμένου να ανταποκριθούμε σε ένα τέτοιο φιλόδοξο αλλά απολύτως αναγκαίο και απολύτως επείγον σχέδιο είναι ανάγκη:

1. Να ανασυγκροτήσουμε τις δικές μας δυνάμεις και τις πολιτικές επεξεργασίες μας, ώστε να είναι διακριτές έναντι της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης και έναντι των κυρίαρχων δυνάμεων της Ε.Ε.
2. Να ενισχύσουμε τις Συμμαχίες μας στην Ευρωπαϊκή Αριστερά.
3. Να συμβάλουμε στην ενδυνάμωση του ΚΕΑ και στην ανασυγκρότηση του με ορίζοντα το συνέδριο του που θα γίνει στο τέλος του 2013.
4. Να αναβαθμίσουμε την συμμετοχή μας αριθμητικά και πολιτικά στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο και να συμβάλλουμε στην δυναμική και ενωτική παρουσία της QUE/NGL.
5. Να αναβαθμίσουμε την συμβολή μας στην ανάπτυξη πολύμορφων κινημάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
6. Να ενισχύσουμε την ενότητα της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
7. Να επεξεργαστούμε μια πολιτική συμμαχιών που θα μπορούσε να συμβάλει στην μεγαλύτερη δυνατή ενότητα των λαών της Ευρώπης για την μεγάλη τομή προς την πρόοδο.
Πιστεύω αγαπητές και αγαπητοί Σύντροφοι ότι σας έδωσα ένα πολύ συνοπτικό περίγραμμα της δουλείας που έχουμε υποχρέωση να κάνουμε όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά για να ανταποκριθούμε στις τρέχουσες ανάγκες του κόμματος μας με βάση την ευθύνη που μας έχει ανατεθεί ως Τμήμα Ευρωπαϊκής Πολιτικής (ΤΕΠ).
Σήμερα θα γίνει μια πρώτη παρουσίαση των βημάτων που κάνουμε όχι για να κλείσουμε τα θέματα που αναφέρονται στην Η/Δ., αλλά για να δώσουμε από κοινού όλοι μαζί ως μέλη του ΤΕΠ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μια νέα ώθηση στην δουλεία μας, για να διαμορφώσουμε κοινά δίκτυα μελετών και δράσης με όλα τα αδελφά κόμματα στο πλαίσιο του ΚΕΑ και όχι μόνο.
Στόχος μας είναι το σύνολο των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αναδειχθεί πρωταγωνιστής των εξελίξεων σε μια περίοδο που οι λαοί της Ευρώπης βρίσκονται σε μεγάλη δοκιμασία και αναζητούν διέξοδο.
Είναι στο χέρι μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να ξαναζωντανέψουμε την ελπίδα στον Ελληνικό Λαό και μαζί με την Ευρωπαϊκή Αριστερά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Σας ευχαριστώ.
Διαβάστε Περισσότερα »