Όταν χάνεται ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας ηγέτης ενός κόμματος της Αριστεράς με τον οποίο από κοινού συμβάλατε ώστε το κόμμα του και το κόμμα σου να προσφωνούνται «αδελφά κόμματα», τότε αυτόματα επιχειρείς να κάνεις απολογισμό από την προσωπική αλλά κυρίως από την πολιτική σχέση που αναπτύχθηκε σ΄ αυτή την διαδρομή.
Κοντά δεκαπέντε χρόνια από τότε που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες για την δημιουργία του Κόμματος Ευρωπαϊκή Αριστερά».
Η ευαισθησία του ως πανεπιστημιακός καθηγητής τέχνης κινηματογράφου, η επιμονή του στην Μαρξιστική σκέψη και στα απελευθερωτικά μηνύματα του κομμουνιστικού κινήματος, παρά τις διώξεις που είχε υποστεί από το καθεστώς του “υπαρκτού” στην Ανατολική Γερμανία προσδιόριζαν την προσωπικότητα του Λότταρ Μπίσκυ.
Ήταν κατηγορηματική η πεποίθηση του ότι η αδιέξοδη στρατηγική των καθεστώτων του “υπαρκτού” στερούσε από το κίνημα την ακτινοβολία των πανανθρώπινων και απελευθερωτικών μηνυμάτων του.
Ως πρόεδρος του PDS και κατόπιν της ενοποιημένης Γερμανικής Αριστεράς του Dei Linke κατανοούσε ότι, όταν μια στρατηγική οδηγεί στην καταστρατήγηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, έπρεπε να αλλάξει ριζικά, διότι σοσιαλισμός και δημοκρατία, σοσιαλισμός και ελευθερία είναι έννοιες αλληλένδετες.
Η πτώση του τείχους του Βερολίνου λειτούργησε λυτρωτικά. Έδωσε την δυνατότητα να αναμετρηθούν με τον αντίπαλο στους ταξικούς και τους πολιτικούς αγώνες. Έτσι η Αριστερά αποκτά αυτοσυνείδηση για το ρόλο της και την αυτοπεποίθηση για να συμβάλει στην υπέρβαση του καπιταλισμού. Τότε επιχειρούσαν να μας πείσουν για τον ΅νεοφιλελεύθερο μονόδρομο΅ και την ΅μοναδική σκέψη΅.
Τότε είχαμε πειστεί από κοινού, ότι η στρατηγική για τον Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα στην Ευρώπη για να πετύχει πρέπει να υπερβαίνει τα όρια μιας χώρας, όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή. Ότι η Ευρώπη είναι το ελάχιστο πεδίο στο οποίο μπορείς να διαμορφώσεις ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό πολιτικό σχέδιο σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Ότι για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση δεν είναι μονόδρομος ο καπιταλισμός.
Ο ιστορικός του δικού μας μέλλοντος θα γράψει ότι αυτές οι σκέψεις υπήρξαν η κινητήρια δύναμη που οδήγησαν το PDS από την Γερμανία, το ΚΚΓαλλίας, το ΚΚΙσπανίας και το Συνασπισμό από την Ελλάδα να πάρουν μια μεγάλη πρωτοβουλία. Κάλεσαν όλα τα πολιτικά κόμματα και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς στην Ευρώπη να δημιουργήσουν από κοινού ενιαίο πολιτικό ευρωπαϊκό κόμμα, το ΚΕΑ.
Θυμάμαι Λότταρ την κοινή μας πεποίθηση ότι το εγχείρημα θα πετύχει διότι πρόκειται να καλύψει ένα μεγάλο πολιτικό κενό. Θυμάμαι ακόμη την βαθιά σου πεποίθηση ότι η δημιουργία του ΚΕΑ ήταν υψίστης προτεραιότητας για το κόμμα σου το PDS στο οποίο είσουν τότε πρόεδρος.
Είναι ίσως η πιο σοβαρή προσπάθεια ενότητας της Αριστεράς στην Ευρώπη μετά την διάλυση της Γ΄ Διεθνούς.
Κουβαλάει τα ιστορικά διδάγματα από την εμπειρία και από τους αγώνες όλων των δυνάμεων της Αριστεράς στην Ευρώπη. Μιας Αριστεράς πιο πλουραλιστικής από όσο είχαμε βιώσει ο καθένας στο δικό του κόμμα.
Έπρεπε τότε να κατακτήσουμε αμοιβαία εμπιστοσύνη, να πείσουμε και να πειστούμε για μια σειρά ερωτήματα.
Γιατί είναι αναγκαία η δημιουργία ενιαίου πολιτικού κόμματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο;
Ποιες αρχές θα έχει και ποιες άξιες θα σηματοδοτούν την πολιτική του φυσιογνωμία;
Δεν ήταν πάντα εύκολες οι συνθέσεις. Κάποτε όταν αδημοσίευτα δοκίμια και δημοσιευμένα κείμενα θα αναδυθούν ως ιστορικά ντοκουμέντα θα αποτυπωθούν οι συνολικότερες διεργασίες που συντελέστηκαν σε όλα τα κόμματα, προκειμένου δημοκρατικά, με προσφυγή στα μέλη και στα αντιπροσωπευτικά τους σώματα να αποφασίσουν την συμμετοχή τους στο κοινό εγχείρημα.
Θυμάμαι την κοινή μας αγωνία για τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών στα κόμματα, που όπως είναι άλλωστε γνωστό, δεν ήταν πάντα ομόφωνες.
Σήμερα αγαπημένε φίλε και σύντροφε Λότταρ, καθώς σε χαιρετάμε, πρέπει να σου πω ότι κρατάω πολλές αναμνήσεις όχι μόνο πολίτικες, αλλά οικογενειακές και προσωπικές κυρίως από τις δύσκολες στιγμές σου.
Διερμηνεύοντας την σκέψη και άλλων συντρόφων του ΣΥΝ με τους οποίους συνεργαστήκαμε όλοι μαζί, ιδιαίτερα στην περίοδο που είσουν πρόεδρος του ΚΕΑ, οφείλουμε να σου πούμε ότι σε θεωρούμε ένα από εμάς. Γιατί όπως λέγαμε μετά το ιδρυτικό Συνέδριο του ΚΕΑ το το Μάη του 2004 στην Ρώμη,
΅Είμαστε πια στο ίδιο κόμμα΅
Στέλιος Παππάς
Συντονιστής
Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής
ΣΥΡΙΖΑ
