Τις τελευταίες εβδομάδες βρίσκεται στην επικαιρότητα όχι μόνο η οικονομική κρίση που περνάει η Ε.Ε. αλλά και η διεύρυνση της με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.
Τι ακριβώς σημαίνει στις σημερινές συνθήκες η διεύρυνση και ποια πρέπει να είναι η θέση της Αριστεράς;
Νομίζω πως όλο και περισσότερο γίνεται καθαρό ότι από τις κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε., οι οποίες έχουν ως επικεφαλής την κα Μέρκελ, επιχειρείται μια συνολικότερη συντηρητική ανασυγκρότηση της Ε.Ε.
Στο πλαίσιο αυτό ο ρόλος που επιφυλάσσεται για μεγάλο εύρος κοινωνικών δυνάμεων και ευρύτατων περιφερειών στην Ευρώπη, είναι ρόλος ιδιότυπων ειδικών οικονομικών ζωνών με περιορισμένα κυρίως τα εργασιακά δικαιώματα και όχι μόνο.
Η προοπτική αυτή επιχειρεί να εδραιώσει την ηγεμονία των συντηρητικών δυνάμεων της Γερμανίας σε όλη την Ευρώπη και ταυτόχρονα να δημιουργήσει την περίφημη Ευρωπαϊκή Ένωση των δύο ταχυτήτων.
Οι χώρες που εντάχθηκαν στα τελευταία δέκα χρόνια, με εξαίρεση την Κύπρο, αλλά και οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων επιδιώκεται να ενταχθούν στην δεύτερη ταχύτητα της Ε.Ε.
Αυτή η στρατηγική έχει δημιουργήσει τεράστιες αντιδράσεις όχι μόνο στους λαούς, που σχεδόν καθημερινά διαδηλώνουν στους δρόμους και στις πλατείες της Ευρώπης, αλλά ακόμα και σε συντηρητικές δυνάμεις.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι μπροστά μας μεγάλες συγκρούσεις και ως Αριστερά οφείλουμε να συγκροτήσουμε το μέτωπο που θα βάλει φρένο στην νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Πως αντιμετωπίζεται η κατάσταση αυτή από την μεριά των χωρών που ανήκουν στα Δυτικά Βαλκάνια; Γιατί οι λαοί νομίζουν ότι κάτι καλύτερο θα υπάρξει γι’ αυτές από την ένταξη τους στην Ε.Ε.;
Σε αυτές τις γειτονικές μας χώρες υπάρχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα που αφορούν πρώτα και κύρια στο βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων αλλά και μεγάλα ελλείμματα που αφορούν στο είδος της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι πολίτες αυτών των χωρών.
Ασφαλώς κάθε χώρα αποτελεί και ξεχωριστή περίπτωση, ωστόσο μπορούμε να απαριθμήσουμε μερικά από αυτά προκειμένου να αποτυπώσουμε το τοπίο.
Υπάρχουν προβλήματα σε σχέση με τα δικαιώματα συνδικαλιστικής δραστηριότητας των εργαζομένων και το δικαίωμα τους για συλλογικές διαπραγματεύσεις. Υπάρχουν προβλήματα με τα ανθρώπινα δικαιώματα ειδικότερα των μειονοτήτων, των γυναικών, των κρατουμένων, των LGBT. Σοβαρά προβλήματα διαφθοράς που συνδυάζονται με την ασυλία ανώτατων λειτουργών, την κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης και τον έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Η σωματεμπορία είναι είδος που ευδοκιμεί.
Ο πληθυσμός που είναι κάτω από το όριο της φτώχιας σε υψηλά ποσοστά, η προστασία των παιδιών και των ατόμων με ειδικές ανάγκες καθόλου ικανοποιητική.
Υπάρχουν προβλήματα με τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Η δικαιοσύνη δεν είναι τόσο τυφλή όσο την γνωρίζουμε στις χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Νομίζω ότι αναφέρομαι σε αυτά τα προβλήματα με ειλικρινή δόση εξωραϊσμού καθώς η διάθεση μου δεν είναι να σηκώσουμε τύχη ανάμεσα στους λαούς μας, αλλά να εντάξουμε και αυτούς τους λαούς στο πανευρωπαϊκό μέτωπο εναντίον του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού.
Θα έλεγα χωρίς κανένα ενδοιασμό ότι οι κυρίαρχες τάξεις της χώρας τους και οι συντηρητικές πολιτικές κυβερνήσεις τους είναι ο πιο μεγάλος αντίπαλος τους στην πορεία τους για την ένταξη τους στην Ε.Ε.
Αυτές έχοντας επίγνωση των τεράστιων καθυστερήσεων που υπάρχουν στην χώρα τους, επιδιώκουν να μεταθέσουν το πρόβλήμα σε ζητήματα εθνικού αλυτρωτισμού και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους.
Συχνά βρίσκουν «ιδιότυπους συμμάχους» που εμφανίζονται ως «εχθροί», στα πιο εθνικιστικά στοιχειά και στα στοιχεία θρησκευτικού φανατισμού που υπάρχουν και στην Ελλάδα και που ευτυχώς δεν είναι κυρίαρχα. Αν και από την μεριά του Ελληνικού πολιτικού συστήματος κυριαρχούσε ο φανατικός εθνικισμός οι λαοί των Βαλκανίων θα μπορούσε με ευκολία να οδηγηθούν σε νέες περιπέτειες.
Αντίπαλος τους είναι και οι κυρίαρχες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της Ευρώπης που τους αντιμετωπίζουν ως αγορά και όχι ως κοινωνίες με δικαιώματα και με εθνική αξιοπρέπεια. Που κρατάνε καθηλωμένο τον κοινοτικό προϋπολογισμό με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα σύγκλισης ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θεωρεί ότι, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους λαούς και οι λαοί κυρίαρχα να αποφασίσουν αν θέλουν να ενταχθούν στην Ε.Ε. Η όποια απόφαση τους θα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή.
Οι λαοί των δυτικών Βαλκανίων πρέπει να γνωρίζουν ότι στις δυνάμεις τη Ευρωπαϊκής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα βρουν ένα ειλικρινή φίλο και ένα εν δυνάμει σύμμαχο στην προσπάθεια τους να επιλύσουν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην χώρα τους, αλλά και το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει όλη η Ευρώπη. Την ανατροπή της νεοφιλελεύθερης πορείας, την ανατροπή της συντηρητικής ανασυγκρότησης της Ευρώπης.
Πολλές συντηρητικές δυνάμεις σηκώνουν την σημαία της εθνικής αναδίπλωσης. Κάποιες από αυτές ευαγγελίζονται την αυτονομία των πλουσιότερων περιοχών έναντι των φτωχότερων.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τον διαχωρισμό μέσα στην Ευρώπη σε πλούσιες χώρες και πλούσιες περιφέρειες, από την μια και σε φτωχές από την άλλη.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επαναχάραξη των συνόρων μέσα στην Ευρώπη με πρόσχημα να χωριστούν οι πλούσιοι από τους φτωχούς ή οι εκλεκτοί από τους παρακατιανούς.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την επανεθνικοποίηση των πολιτικών της Ε.Ε.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να μετατραπεί η Ευρώπη σε ένα πεδίο εθνικών και περιφερειακών ανταγωνισμών.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να αλλάξει η προτεραιότητα για τους λαούς της Ευρώπη
που είναι η ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού.
Βασικός μας άξονας είναι η δικαιοσύνη και η δημοκρατία για όλους τους λαούς και τις χώρες της Ευρώπης, σε μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, Ευρώπη εγγυητή της Ειρήνης για όλη την Ανθρωπότητα.
Στέλιος Παππάς
Συντονιστής
Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής
ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
-page-001.jpg)
